Spanning van begin tot eind!

Een van de boeken waar ik dit jaar het meeste naar uitkeek is zonder meer ‘De enige die overbleef’ van Riley Sager. Ik vind zijn boeken altijd waanzinnig spannend geschreven en er komen altijd bizarre situaties en plottwists in voor. Dit verhaal deed me meteen erg denken aan het verhaal van Lizzie Borden. Niet alleen door de gelijkheid van de crime scene, ook omdat de gebeurtenis tot een mythe gemaakt is en er bestaan over beide gebeurtenissen een vergelijkbaar rijmpje;

“*Lizzie Borden took an axe, gave her mother 40 whacks, when she saw what she had done, gave her father 41*”

VS

“*At seventeen, Lenora Hope, hung her sister with a rope. Stabbed her father with a knife, took her mother’s happy life. ‘It wasn’t me’ Lenora said, but she’s the only one not dead*”

In het verhaal lijkt de geschiedenis zich herhaald te hebben, maar uiteraard is niks wat het lijkt. Ik vond het verhaal een echte Cluedo vibe hebben. Het speelt zich af in een groot landhuis en je verdenkt iedereen; de kok, de hulp, de familievriend, etc. Maar de PLOTTWIST heb ik nooit zien aankomen! Maar wel geheel in stijl van Riley Sager.

Ook door zijn schrijfstijl blijf je continue in spanning. Horror films gebruiken tonen met dusdanige lage frequenties dat je ze niet kan horen, maar wel kan voelen. Bij het lezen van de boeken van Riley Sager heb ik altijd datzelfde gevoel. Ook bij stukken waar feitelijks niks engs gebeurd, voel je toch eens spannende ondertoon. Weer krijgt een boek van Riley Sager van mij weer 5 sterren!