Helaas niet mijn favoriet

Ik zal maar met de deur in huis vallen, dit was niet mijn favoriete boek van Freida McFadden. Het boek is zoals altijd fantastisch geschreven. Vanaf de eerste bladzijde is het spanning en sensatie. Ze weet het verhaal onwijs goed op te bouwen naar de ultieme plottwist. Tijdens die opbouw weet je dat je op het verkeerde been wordt gezet, maar het echte verhaal is lastig te doorgronden. Normaal gesproken vallen alle puzzelstukjes op hun plek tijdens de grote onthulling. Echter vond ik in de dit verhaal de plottwist te ver gezocht. McFadden’s boeken staan bekend om haar schokkende en bizarre onthullingen, maar je altijd dat het klopt. In dit verhaal werden alle eindjes wel aan elkaar geknoopt, maar ik vond het ongeloofwaardig. Er kwamen te veel losse flarden uit de lucht vallen. Daarbij werd de ernst van de zaak naar mijn mening ook niet genoeg benadrukt, maar een beetje tussen neus en lippen door verteld. Ik dacht zelf een tijdje dat het een metafoor voor iets anders was.

Hoewel het boek ‘de hulp ziet alles’ heet, heeft het niet veel met de hulp te maken. Het hoofdpersonage Millie werkte in de voorgaande boeken als huishoudster, maar dat doet ze hier niet meer. Daarnaast ziet ze ook zeker niet alles. Pas op het einde van het boek krijg dit nog een staartje. Ik snap dat er voor deze titel is gekozen om eenheid in de serie te behouden, maar het had voor mij niet veel voor het verhaal te betekenen.

Toch heb ik wel ontzettend genoten tijdens het lezen. De psychologische spanning die McFadden neerzet is ongeëvenaard en je wordt telkens weer verrast. Ook weet ze de oplossing tot het mysterie tot het einde geheim te houden. Daarom geef ik het boek alsnog 3,5 sterren.