Portret van een tragisch huwelijk

In "Beladen huis" reflecteert Christien Brinkgreve op haar huwelijk met Arend Jan Heerma van Voss, die ze in het boek A. noemt. Aanvankelijk was hun relatie zeer gelukkig; ze toonden oprechte interesse in elkaar, zowel in elkaars innerlijke wereld als in elkaars angsten. Arend Jan had iets raadselachtigs, was breed geïnteresseerd en maakte deel uit van een intellectuele en artistieke voorhoede.

Christien beschrijft haar zoektocht naar een eigen weg in haar werk, haar rol als moeder van twee zoontjes en als partner van A. Geleidelijk aan ontstond er een verkilling tussen hen; ze konden elkaar niet meer bereiken en voelden zich eenzaam. A had moeite met zijn pensionering en het gevoel uitgerangeerd te zijn, en leek het moeilijk te verdragen dat Christien zich steeds verder ontwikkelde. A kampt nog steeds met het verlies van zijn zusje toen hij 3 was. Hij lijkt impliciet en onbewust te verwachten dat Christien dit verlies goed maakt door zich helemaal aan hem te wijden.

Christien worstelde met de vraag waarom ze zich zo aanpaste aan hem, terwijl ze in de buitenwereld een onafhankelijke vrouw was, een hoogleraar met een indrukwekkende staat van dienst. Haar oprechtheid en poging om haar verwarring te onderzoeken zonder zichzelf als slachtoffer neer te zetten of exhibitionistisch te etaleren maken indruk. Ik heb het boek in 2 dagen uitgelezen. Het is een tragisch verhaal, niet door fouten van een van beiden, maar door onvermogen.