Onderhoudend, soepel geschreven boek, dat interessante vragen oproept, maar ook veel irritatie

De hoofdpersoon is een hoogopgeleide Amsterdamse vrouw die woont in een mooi groot huis met vide en veel boeken. Ze is het prototype van de cosmopolitan woman. Ze heeft het goed voor elkaar , maar is ook erg begaan met de medemens die het minder heeft dan zij. Zo overweegt zij zelfs een nier te schenken aan iemand die zij nauwelijks kent. Ze heeft voortdurend het gevoel tekort te schieten en iets goed te moeten maken. Ze maakt ons wel duidelijk dat ze erg goed haar best doet.

Het onderwerp van het boek is de relatie met haar schoonmaakster, Rose. Op zich beschrijft ze heel herkenbare dilemma's en houdt ze de lezer een spiegel voor, maar ze roept ook irritatie op doordat ze het verschil tussen haar en Rose probeert ongedaan te maken door zich steeds schuldig te voelen. Er lijkt weinig oprechte interesse in de persoon Rose.
Op een gegeven moment wordt er ingebroken in haar huis. Er zijn geen sporen van braak en alles wijst erop dat Rose er iets mee te maken heeft. Dit leidt tot grote gewetensnood van de hoofdpersoon.
Het thema van het boek is interessant, maar de hoofdpersoon roept vrij veel irritatie op. Haar betrokkenheid lijkt meer ingegeven door eigen behoeften en conflicten dan door werkelijke interesse in Rose. Ze lijkt zich hier ook niet echt van bewust. Haar probleem wordt daardoor ook gemiezemuis. Dat irriteert.

Kortom, onderhoudend, soepel geschreven boek, dat interessante vragen oproept, maar ook veel irritatie