Een fascinerende thriller

Hoe denkt u eigenlijk over thrillers met een bovennatuurlijke inslag? Kunnen ze u overtuigen of vindt u ze staaltjes van slim verpakte luchtfietserij? Gezien het succes van auteurs als Sebastian Fitzek, Carol O’'Connell, Stephen King en anderen, lijken we in toenemende mate voor dit segment van het thrillergenre te vallen. De Spaanse auteur Julián Sánchez heeft het goed begrepen en schreef met De stem van de doden een thriller die een wereld van duistere en mysterieuze verwikkelingen laat zien. Een schaduwwereld die bij tijd en wijle haar stempel op het aardse leven drukt en niet altijd even welkom is.

“"Onwetendheid is de grootste zegen van allemaal. Niet weten is voor lafaards, maar ook voor verstandige mensen. Je kunt goed leven met een blinddoek voor."

In een appartement in een oud herenhuis in het hartje van Barcelona heeft een ware slachting plaatsgevonden. De lijken van twee mannen en twee vrouwen liggen daar met afgehakte lichaamsdelen, verdwenen ogen of blootliggende ingewanden. Het is een angstaanjagend beeld en door de buitensporige hitte een stinkend bloedbad. Alle vluchtwegen worden gecontroleerd, maar de moordenaar heeft geen enkele gebruikt. Inspecteur David Ossa verordent onmiddellijk de zelden gebruikte ‘Q’-code (achtenveertig uur mediastilte). De lijkschouwer denkt dat de moorden door één persoon zijn gepleegd, ondanks dat dit bij een zo minutieus toegepaste executie binnen de geschatte tijd van vijfentwintig minuten uitgesloten lijkt. Sporen van kneveling ontbreken, toch hebben de slachtoffers geen afweerwonden en waren zij tijdens de executie bij bewustzijn; buren hoorden immers hun angst- en doodskreten.
Davids baas wil de gecompliceerde zaak aan de nationale recherchedienst overdragen, maar gunt David twee weken om de zaak op te lossen. Wanneer blijkt dat een van de doden connecties had met de hoogste maffiabaas van Barcelona, kan de macabere moordpartij worden gekoppeld aan mysterieuze gebeurtenissen uit het verleden. Niemand weet dat David een voorspellende gave en een hoog sensitief vermogen heeft en als geen ander in het hoofd van een crimineel kan kruipen. Dit, mét als bonus een fotografisch geheugen en het kunnen ‘aanvoelen’ van de dood, maakt hem de beste inspecteur van Barcelona. De wanhoop en angst slaan toe wanneer een waarschuwende stem uit Davids jeugd hem dag en nacht blijft achtervolgen. Beschikt hij wel over grootse, intuïtieve krachten? Of is hij psychopathisch? Ondanks zijn vertwijfeling is David vastbesloten de keten van het kwaad te doorbreken.

De auteur groeide op in Barcelona. De stad is zijn achtertuin en dat is te merken aan de mooie observaties en gedetailleerde beschrijvingen van de oude historische stad en haar inwoners. Sánchez is een beeldend schrijver, bewandelt veel maar wel fraaie zijpaden en weet ondanks de altijd lastige paranormale insteek te overtuigen. Helaas neemt hij risico’'s met de diverse verhaallijnen. De omslag tussen heden, verleden en wisselende perspectieven is steeds abrupt en onduidelijk. Niet als laatste voor de auteur zelf, die zich soms zichtbaar verslikt in de hectiek ervan. Er komt meer rust als Sánchez zich voornamelijk vanuit David tot de lezer richt, het verscherpt dit personage en het verhaal verloopt vloeiender en voelt intenser. Sterker nog, het stijgt vanaf dat moment boven het gemiddelde uit. De switch komt te laat voor een hogere verdeelscore, maar uiteindelijk beklijft een goed beschreven, fascinerende thriller met een mooi persoonlijk randje en een even briljante als onbevredigende plot. Er is na de motiverende uitsmijter van de auteur geen glazen bol voor nodig om te weten dat De Stem van de doden nog een opvolger krijgt. Een mooi vooruitzicht!