Lezersrecensie
Zoektocht van een warme kwetsbare familieman
De meisje was oorspronkelijk een theaterstuk van de muzikant, theatermaker, auteur, verhalenverteller en all-round performer Jaouad Alloul. In dit verhaal vertelt Jaouad hoe Idriss zich voelt als jongste kind in een moslimgezin uit Antwerpen. Als kind wil hij graag een meisje zijn, iets wat onaanvaardbaar is bij moslims. Elke avond bidt hij tot god om genezing, maar het gevoel gaat niet weg. Idriss vertrekt op jonge leeftijd thuis om zichzelf te ontdekken.
Het boek wordt vanuit het oogpunt van Idriss verteld door middel van vele dialogen. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Het eerste hoofdstuk staat even los van de rest van het verhaal, dit deeltje komt later in het verhaal terug. De rest van het verhaal wordt chronologisch verteld. Soms worden er sprongen van een paar maanden gemaakt, maar dit staat steeds duidelijk vermeld aan het begin van het hoofdstuk.
Het enige waar ik soms een beetje moeite mee had was met de deeltjes Arabische tekst in het verhaal. Deze stukjes worden niet letterlijk vertaald, toch krijg je nooit het gevoel dat je daardoor iets essentieel mist in het verhaal.
De schrijfstijl is beeldend en vertellend. De visuele effecten die in het verhaal gebruikt worden zijn geweldig. Deze trekken je extra hard mee in de emoties van het verhaal, het verscheurt je omdat je voelt wat Idriss voelt.
Idriss is een warme kwetsbare familieman. In het eerste deel is hij enorm op zoek naar zichzelf zodat je ook echt meevoelt met hem. Als hij wordt gekwetst, lijk je zelf geraakt te worden. In het tweede deel komt hij met zichzelf in het reine. Dit tweede deel is een heftiger deel, maar dit heeft hij ook nodig om te beseffen wie hij werkelijk is. In het laatste deel gaat hij toch beseffen dat zijn familie voor hem super belangrijk blijft. De evolutie van de kwetsbare Idriss is heel mooi en heel realistisch beschreven.
Ik vond het verhaal heel aangrijpend, maar jammer genoeg realistisch.
Het boek wordt vanuit het oogpunt van Idriss verteld door middel van vele dialogen. Er worden geen moeilijke woorden gebruikt. Het eerste hoofdstuk staat even los van de rest van het verhaal, dit deeltje komt later in het verhaal terug. De rest van het verhaal wordt chronologisch verteld. Soms worden er sprongen van een paar maanden gemaakt, maar dit staat steeds duidelijk vermeld aan het begin van het hoofdstuk.
Het enige waar ik soms een beetje moeite mee had was met de deeltjes Arabische tekst in het verhaal. Deze stukjes worden niet letterlijk vertaald, toch krijg je nooit het gevoel dat je daardoor iets essentieel mist in het verhaal.
De schrijfstijl is beeldend en vertellend. De visuele effecten die in het verhaal gebruikt worden zijn geweldig. Deze trekken je extra hard mee in de emoties van het verhaal, het verscheurt je omdat je voelt wat Idriss voelt.
Idriss is een warme kwetsbare familieman. In het eerste deel is hij enorm op zoek naar zichzelf zodat je ook echt meevoelt met hem. Als hij wordt gekwetst, lijk je zelf geraakt te worden. In het tweede deel komt hij met zichzelf in het reine. Dit tweede deel is een heftiger deel, maar dit heeft hij ook nodig om te beseffen wie hij werkelijk is. In het laatste deel gaat hij toch beseffen dat zijn familie voor hem super belangrijk blijft. De evolutie van de kwetsbare Idriss is heel mooi en heel realistisch beschreven.
Ik vond het verhaal heel aangrijpend, maar jammer genoeg realistisch.
3
Reageer op deze recensie