Een roman met een indrukwekkende boodschap, die je niet snel zult vergeten!

Hier ben je veilig, een debuut van Damian Barr, met een korte quote op de cover van Stef Bos
"een geweldige literaire achtbaan" maakte mij zeer nieuwgierig en schept natuurlijk hoge verwachtingen!

Vanaf het allereerste begin, ben ik geboeid geraakt en de auteur heeft op een bijzondere wijze historische gebeurtenissen beeldend verwoord en vorm gegeven in deze soms aangrijpende, maar ook hoopgevende roman.
Het verhaal speelt zich af in een periode van 1901 tot en met 2015,

Ventersburg - In het jaar 1901

Tijdens de tweede Boerenoorlog maken de Britten de dienst uit, in Zuid-Afrika,
De Britse strijdkrachten introduceerde de tactiek van de "verschroeide aarde" duizenden boerderijen van blanke boeren worden plat gebrand.
Dan ontmoeten we Sarah en haar zoon Fred, door middel van haar eigen "dagboek fragmenten" vertelt zij haar persoonlijke verhaal.
Sarah en haar zoon Fred worden gedwongen om huis en haard te verlaten, zij kunnen (bijna) geen bezittingen meenemen. Alles wordt vernietigd, ook het vee wordt niet gespaard.
Als “thuisloze” vluchtelingen worden ze geconcentreerd in een kamp voor hun eigen veiligheid, wordt hen verteld.

Het leven in het kamp is eigenlijk geen leven, maar overleven en zij vecht als een leeuwin voor het leven van haar zoon.
Zelfs te midden van deze donkere en sinistere plek is er nog plaats voor vriendelijkheid en hoop.

Ten zuiden van Johannesburg 2010: een eeuw later maken we kennis met Willem:

Een tiener in de bloei van zijn leven die "onhandelbaar" blijkt te zijn volgens zijn stiefvader en moeder en naar een trainingskamp wordt gestuurd.
In het kamp "Nuwe Sonsopkoms" worden jongens zoals hij getransformeerd tot “echte mannen”, is de belofte.
Maar is hij hier echt wel zo veilig?
Willem schikt zich in zijn lot en wil "de Generaal" graag het beste van zichzelf laten zien.
De Generaal en zijn assistent Volker, kennen geen genade om de jongens te kleineren en te breken.
De gebeurtenissen in het verhaal gaan naar een climax toe en de auteur beschrijft deze zo levensecht en reëel dat je bijna niet meer verder kan lezen.

Haat op basis van huidskleur is een "probleem" wat voorkomt door alle generaties heen, de auteur heeft dit complexe en moeilijke onderwerp op een verrassende wijze verweven in deze roman.
Het is belangrijk dat dit verhaal vertelt blijft worden.
Een groot compliment waard, een boek wat mij zeker bij zal blijven!