Klimaatgerechtigheid

Peter van der Sloot is de CEO van Global Steele, de grootste staalfabriek van het land. Hij zit midden in een overname van het Zweedse H3 Blue Steel. Dit loopt al niet helemaal soepel en een eerste dreigbrief met als eis de fabriek te sluiten doet hij dan ook af als een onrealistische eis van klimaatwappies. Na een aantal heftige gebeurtenissen bij hem thuis besluit hij de hulp in te roepen van Tomas Pollmann, een ex-rechercheur die er niet mee zit zijn handen vuil te maken. Deze man gaat als een olifant door een porseleinkast waardoor de situatie al snel uit de hand loopt. Plotseling ziet Peter zich geplaatst tegenover enorme uitdagingen op zowel zakelijk vlak, als in zijn privéleven.

Eerste graad behandelt een erg actueel thema, verpakt in een spannend verhaal. De roep om klimaatgerechtigheid wordt steeds luider binnen onze maatschappij en de bedrijven die gezien worden als de grootste vervuilers zijn regelmatig onderwerp van klimaatgerichte acties. Op het eerste gezicht lijkt het een duidelijke zaak. In dit geval, de vervuiling veroorzaakt door de staalfabriek. Als lezer sta je daardoor direct achter de anonieme briefschrijver, maar zelden is iets zo simpel in het leven. Paul Hassels Mönning laat zien dat de zaken niet zo zwart-wit zijn als ze soms lijken. Zo’n enorme fabriek is als een oceaanstomer, eenmaal op gang kan het niet zomaar stopgezet worden. Talloze gezinnen zijn financieel afhankelijk van de fabriek en staal is alomtegenwoordig in onze moderne maatschappij. Het kost tijd om alternatieven te vinden en de sluiting van de staalfabriek betekent niet direct het einde van de klimaatproblematiek. In het verhaal gaan beide partijen erg ver in het vasthouden van positie en standpunten, waardoor het voor de lezer lastig is om stelling te nemen.

Paul Hassels Mönning schreef al vele sales- en managementboeken, Eerste graad betekent zijn fictiedebuut. Wat schrijfstijl betreft kan het nog wel wat soepeler, zinnen voelen soms wat geforceerd aan: 'Wie zich tegen mij persoonlijk keert en mijn schedel ambieert te offeren op het altaar van de idiote, groene agenda zal spijt krijgen van zijn acties' Ik denk niet dat mensen in het dagelijks leven op deze manier denken of tegen elkaar praten. De vele Engelse (vak) termen maken het lezen er niet overal gemakkelijker op. Wat de plot aangaat zijn sommige gebeurtenissen af en toe net iets te gemakkelijk of vertonen personages gedrag dat niet helemaal bij hen past om aansluiting te houden bij de plot. Nog afgezien van het feit dat de belangrijkste personages afluisterapparatuur, trackers en wapens uit hun binnenzak lijken te halen. Voor een debuut niet erg, dit kunnen aandachtspuntjes zijn voor een volgend boek. Want dat hier sprake is van schrijfpotentie staat buiten kijf.

Eerste graad is een spannend debuut, met een actueel thema en een hoge maatschappelijke betrokkenheid. Het geeft meer inzicht in de enorme complexiteit van de eisen die onze moderne maatschappij stelt enerzijds en de zorgen om het klimaat anderzijds. Na het lezen is in ieder geval wel één ding duidelijk en dat is dat geweld geen oplossing kan en mag zijn.