De lelijkste waarheid is beter dan de mooiste leugen
Waan je maar niet al te veilig, want je leven kan zo maar van de een op de andere dag totaal veranderen. Daar kan Mickey Bolitar over meepraten. Na een leven vol omzwervingen besluiten zijn ouders zich omwille van hem te gaan settelen. Vanaf dat moment gaat alles verkeerd: zijn vader sterft, zijn moeder raakt verslaafd en Mickey wordt min of meer gedwongen te gaan wonen bij zijn oom die hij totaal niet ziet zitten. Op zijn nieuwe school raakt hij bevriend met de nerd Spoon en het gothic meisje Em(m)a, oftewel de loserclub. Het kan bijna niet erger worden, of toch wel? Een uitspraak van het plaatselijke gekkenvrouwtje haalt Mickey's wereld opnieuw overhoop. Ze vertelt hem dat zijn vader nog leeft. Samen met zijn vrienden gaat hij op zoek naar antwoorden; zo ontdekt hij dat zijn ouders jarenlang hebben gewerkt voor een geheime organisatie, de Abeona Shelter, dat zich tot doel heeft gesteld kinderen te redden van allerlei soorten onheil. Mickey en zijn vrienden realiseren zich dat ze op de een of andere manier zijn ingelijfd bij deze vage club en dat van hen wordt verwacht dat ook zij de nodige reddingsoperaties uitvoeren. Zo ook in Gevonden, het inmiddels derde deel rond Mickey Bolitar. Elk deel heeft zijn eigen verhaal, terwijl de zoektocht naar de waarheid omtrent de dood van Mickey’s vader als een rode draad door alle boeken heenloopt. De delen zijn prima afzonderlijk van elkaar te lezen want Harlan Coben grijpt regelmatig even terug naar informatie die van belang is voor het grotere geheel.
Voor de fans van Coben is Mickey natuurlijk geen onbekende. Hij is de neef van Coben's beroemde speurder Myron Bolitar en wordt geïntroduceerd In Levenslijn, het tiende en voorlopig laatste deel in zijn Myron Bolitar-serie. De gebeurtenissen in Levenslijn lopen naadloos over in Schuilplaats, het eerste boek rond Mickey. Ondanks het feit dat de jongen een hekel heeft aan zijn oom omdat hij hem de breuk in de familie verwijt, hebben ze veel met elkaar gemeen. Zo is ook Mickey een aanstormend basketbaltalent en heeft hij hetzelfde gevoel voor rechtvaardigheid. Voeg daar de dezelfde dosis lef en intelligentie aan toe en Myron heeft een opvolger gekregen. Mickey zal samen met zijn vrienden Spoon en Ema het onrecht bestrijden, net als Myron dit lange tijd heeft gedaan met Esperanza en Win aan zijn zijde.
Dat Harlan Coben kan schrijven weet de hele wereld al; hij heeft niet voor niets zo’n beetje elke bekende prijs al gewonnen voor zijn werk. Met zijn nieuwe serie met Mickey als hoofdpersoon bewijst hij dat hij ook voor jongvolwassenen kan schrijven. Het taalgebruik is iets eenvoudiger geworden en de humor wat meer evident en toegepast op de taal die jongeren tegenwoordig gebruiken. Naar eigen zeggen heeft hij zijn inspiratie hiervoor gehaald uit het afluisteren van de gesprekken tussen zijn kinderen en hun vrienden. Toch lezen deze Young Adults als echte Coben-thrillers, met dezelfde vaart, humor, actie, heerlijke personages en dat speciale gevoel helemaal meegetrokken te worden in het verhaal. Geen pagina blijft onbenut om de lezer het gevoel te geven in een achtbaan te zijn gestapt. Onvermijdelijk leidt dit soms tot enkele situaties die enigszins over the top aandoen. De manier waarop Mickey en zijn vrienden af en toe ontsnappen aan levensbedreigende gebeurtenissen tarten soms de geloofwaardigheid, maar dat doet absoluut niks af aan het enorme leesplezier die deze boeken opleveren.
Met Gevonden komt er een einde aan de trilogie over de dood van Mickey’s vader. De ontknoping is schokkend en Mickey leert dat niet iedereen kan of zelfs maar gered wil worden en het is onvermijdelijk dat er onderweg slachtoffers vallen. Uiteindelijk is de lelijkste waarheid nog altijd beter dan de mooiste leugen. Het enige echte minpunt aan Gevonden is het moeten wachten op het volgende deel.
Reageer op deze recensie