Lezersrecensie
Over magie, vriendschap, hoop en opoffering
Katherine Rundell is een Engelse auteur van voornamelijk kinderboeken. Al vanaf haar debuut Rooftoppers (Sophie op de daken) in 2015 zijn veel van haar verhalen in de prijzen gevallen. Ook schreef ze het non-fictie boek Waarom je kinderboeken moet lezen, zelfs al ben je oud en wijs in 2020. Onmogelijke wezens is de start van wat een trilogie moet worden, en ziet er betoverend uit. Een fantasievolle afbeelding van een draak en gouden letters sieren de cover. Binnenin wacht de lezer een getekende kaart, met vouwen erin want hoofdpersoon Christopher heeft de kaart heel wat keren bekeken tijdens de reis. Daarop volgt een heus bestiarium met de afbeelding en beschrijving van meerdere mythische wezens, van een griffioen tot en met een sfinx.
‘Op onze wereld is een geheime plek die zorgvuldig verborgen wordt gehouden om hem tegen ons te beschermen. Het is een wilde, schitterende plek: een land waar alle mythische wezens nog in goede gezondheid leven. Het staat bekend als de Archipel.’
Het verhaal kent een vliegende start met een aantal korte hoofdstukken waarbij het perspectief wisselt tussen de hoofdpersonen Mal en Christopher. Ze bevinden zich beiden in een levensbedreigende situatie wanneer ze elkaar ontmoeten. Mal haalt Christopher over om met hem mee te gaan naar de Archipel om uit te zoeken waarom de magie daar aan het verdwijnen is. Christopher, die pas net heeft gehoord dat zijn opa de Hoeder van deze magische eilanden is, aarzelt geen moment. Wat volgt is een avontuurlijke en gevaarlijke tocht langs de eilanden om datgene te redden waarvan Christopher nu weet dat het ooit zijn taak zal zijn het te beschermen.
Het duurt even voordat het verhaal vorm krijgt en duidelijk wordt wat precies het doel is van de reis dat uiteindelijk meer de status van een queeste bereikt. Samen met een bont gezelschap varen de kinderen van eiland naar eiland waar ze diverse gevaren en emoties het hoofd moeten bieden. Tegenslag en verlies, hoop en opoffering, niets blijft hen bespaard. Een deel van de magie zit in de schrijfstijl van Rundell door de levendige beschrijvingen van de omgeving en de wezens als ook de diepgang in de dialogen. Zelfs de humor ontbreekt niet.
Mythologie neemt een grote plaats in en zit door het hele boek door verweven. Dit maakt Onmogelijke wezens geschikt voor een breed publiek, elke lezer zal er iets anders uit herkennen. De uiteindelijke finale is spannend en ontroerend en het verhaal voelt dan als een afgesloten geheel. Wie weet wat de auteur dus nog in petto heeft.
Onmogelijke wezens is een mooi geschreven verhaal vol magie en prachtige personages geschikt voor werkelijk iedereen met een avontuurlijk hart.
‘Op onze wereld is een geheime plek die zorgvuldig verborgen wordt gehouden om hem tegen ons te beschermen. Het is een wilde, schitterende plek: een land waar alle mythische wezens nog in goede gezondheid leven. Het staat bekend als de Archipel.’
Het verhaal kent een vliegende start met een aantal korte hoofdstukken waarbij het perspectief wisselt tussen de hoofdpersonen Mal en Christopher. Ze bevinden zich beiden in een levensbedreigende situatie wanneer ze elkaar ontmoeten. Mal haalt Christopher over om met hem mee te gaan naar de Archipel om uit te zoeken waarom de magie daar aan het verdwijnen is. Christopher, die pas net heeft gehoord dat zijn opa de Hoeder van deze magische eilanden is, aarzelt geen moment. Wat volgt is een avontuurlijke en gevaarlijke tocht langs de eilanden om datgene te redden waarvan Christopher nu weet dat het ooit zijn taak zal zijn het te beschermen.
Het duurt even voordat het verhaal vorm krijgt en duidelijk wordt wat precies het doel is van de reis dat uiteindelijk meer de status van een queeste bereikt. Samen met een bont gezelschap varen de kinderen van eiland naar eiland waar ze diverse gevaren en emoties het hoofd moeten bieden. Tegenslag en verlies, hoop en opoffering, niets blijft hen bespaard. Een deel van de magie zit in de schrijfstijl van Rundell door de levendige beschrijvingen van de omgeving en de wezens als ook de diepgang in de dialogen. Zelfs de humor ontbreekt niet.
Mythologie neemt een grote plaats in en zit door het hele boek door verweven. Dit maakt Onmogelijke wezens geschikt voor een breed publiek, elke lezer zal er iets anders uit herkennen. De uiteindelijke finale is spannend en ontroerend en het verhaal voelt dan als een afgesloten geheel. Wie weet wat de auteur dus nog in petto heeft.
Onmogelijke wezens is een mooi geschreven verhaal vol magie en prachtige personages geschikt voor werkelijk iedereen met een avontuurlijk hart.
1
Reageer op deze recensie