Dynamisch sluitstuk

De twaalf pioniers op Mars zijn overgeleverd aan de genade van Serena McBee die op aarde de touwtjes heel stevig in handen heeft. Haar ambitie kent geen grenzen en niets lijkt haar nog tegen te kunnen houden om haar doel te bereiken. Behalve dat Serena als een zwaard van Damocles boven hun hoofd hangt hebben de pioniers ook te maken met verraad uit eigen kring. Dit komt hard aan en lijkt de weg vrij te maken voor meerdere onthullingen die voor veel opschudding zorgen. Inmiddels zijn de nieuwe deelnemers voor het tweede seizoen van het Genesisprogramma geselecteerd en komen eraan, onwetend van de vele leugens en geheimen die een echte kolonisatie van Mars in de weg staan.    

Phobos³ is de opvolger van Phobos en Phobos² en daarmee het slotstuk van de trilogie van Victor Dixen over de kolonisatie van Mars. Het boek, wederom vertaald door Robin Besselink, heeft in bijna elk opzicht dezelfde opzet als zijn voorgangers. Weer volgen we de koppels op Mars, de kwade genius Serena McBee en via het Genesiskanaal de (gemanipuleerde) beelden die de huiskamers bereiken. Ook blijft de lezer op de hoogte van de belevenissen van Andrew en Harmony die op aarde hun strijd tegen Serena voortzetten en op die manier de pioniers proberen te helpen. Een groot pluspunt zijn de grote tijdsprongen die de auteur maakt in het tweede deel van het boek. Gebeurtenissen krijgen zo de ruimte om geloofwaardiger te worden en de hoofdpersonen worden in de gelegenheid gesteld om te groeien, hoewel hun achtergrond nog steeds wat geheimzinnig blijft. Phobos Origins zal hier hoogstwaarschijnlijk meer duidelijkheid in gaan geven, aangezien het boek volgens de website van de auteur een kijkje biedt in de “verboden archieven van het Genesiskanaal en de persoonlijke dossiers van de kandidaten”. Voor alle liefhebbers die er na drie dikke boeken nog steeds geen genoeg van hebben.    

Ten opzichte van het eerste boek is de schrijfstijl van de auteur enorm verbeterd. Dit is vooral te merken in de dialogen, die minder beschrijvend en meer realistisch van toon zijn geworden. Er blijft nog wel ruimte voor groei, de manier waarop de hoofdrolspelers tegen elkaar praten blijft ook in Phobos³ zo nu en dan suikerzoet en niet helemaal natuurgetrouw. De verbetering is ook voelbaar in de vaart die aanwezig is en de vele verrassingen waar de lezer op wordt getrakteerd. Samen zorgt dit voor een meer dynamisch verhaal dan de eerste twee boeken. Ondanks sommige twijfelachtige gebeurtenissen die wel erg op het toeval berusten, lukt het Victor Dixen om de plot overeind te houden. De kolonisatie van Mars, de technische snufjes en het ruimtereizen worden wederom ondersteund met tekeningen en diagrammen en staan als een huis.    

Phobos³ is een sterk slotboek en maakt van de trilogie meer dan de som der delen. Ondanks de soms te beschrijvende en haperende dialogen en de wat ongelukkige toevalligheden door de drie boeken heen is deze serie er één die onder je huid kruipt. De boeken werken verslavend en het is bijna onmogelijk om niet te willen weten voor welke afloop de auteur uiteindelijk heeft gekozen.