Donkere afsluiter dat tot nadenken aanzet

Wildcard is het vervolg op het vorig jaar verschenen Warcross en vormt tevens de afsluiter van de duologie. In het eerste deel maakte de lezer kennis met premiejager en hacker Emika Chen die na een mislukte hackpoging in dienst trad bij Hideo Tanaka, marktleider op het gebied van Virtual Reality. Het boek eindigde met een straffe plottwist die Emika geschokt achterliet waardoor ze zich genoodzaakt zag Hideo de rug toe te keren. Wildcard sluit wat gebeurtenissen betreft hier naadloos op aan. Hideo staat op het punt om de oude VR contactlenzen te updaten met een door hem ontwikkeld algoritme. Ondanks zijn goede bedoelingen ziet Emika in dit stukje software een groot ethisch probleem. Terwijl ze geen idee heeft hoe ze Hideo kan tegenhouden duikt er onverwachte hulp op in de persoon van aartsvijand Zero, de enige die haar hackerkwaliteiten kan evenaren. De vraag is echter in wiens belang zijn hulp is…  

Hoewel Wildcard, vertaald door Wilma Paalman en Barbara Lampe, duidelijk een vervolg is gaat het verhaal een heel andere kant op. In een wereld waar de speciale VR lenzen gratis worden uitgedeeld leeft niemand meer in de realiteit. Dankzij de lenzen ziet alles er mooier uit, is er constant de perfecte Wifi verbinding en zijn alle opdrachten spraakgestuurd. Dit lijkt nog ver weg te staan van logge VR brillen en kostbare MB’s. Toch lukt het Marie Lu uitstekend om de door haar geschapen wereld levensecht te laten aanvoelen. Ze doet er zelfs nog een schepje bovenop door met een toepassing van kunstmatige intelligentie een griezelig toekomstbeeld te schetsen.  

‘Het is niet echt. Het is een illusie. Wat jij zag was een virtuele projectie, een als data bewaard gebleven brein. Hij is een kunstmatige-intelligentieprogramma.’  

Ook in Wildcard wordt het verhaal afgewisseld met berichten en videoboodschappen in aparte tekstkaders. Echter, net als de Warcross wedstrijden, zijn ze meer naar de achtergrond verdwenen. In het eerste deel wordt vooral de glansrijke buitenkant benadrukt van de virtuele wereld en de kansen en de mogelijkheden die hier aan gekoppeld lijken. In het tweede boek verschuift de focus naar de achterkant, de donkere kant van de achterliggende technologie. Hideo Tanaka is een held door wat hij de mensen heeft gebracht met zijn NeuroLink, maar te laat wordt beseft dat hij met deze monopoliepositie ook alle controle in handen heeft. Zelfs met het hart op de juiste plek en alle goede bedoelingen ten spijt is alleenheerschappij een gevaarlijk gegeven. De vrije wil komt op het spel te staan en Emika zal al haar vaardigheden in moeten zetten om in de virtuele wereld de echte wereld te redden.  

Marie Lu is zelf een gamer en heeft gewerkt als artdirector voor een videogame bedrijf, dus het is duidelijk waar haar kennis en inspiratie vandaan komen. Om te kunnen genieten van de boeken hoeft de lezer niet over dezelfde kennis te bezitten, maar enige affiniteit met het onderwerp is wel aan te bevelen. Warcross schetst een mogelijk toekomstbeeld dat in eerste instantie geweldig opwindend lijkt, waarna Wildcard de andere kant van de medaille laat zien. Zoals onze heldin verwoordt:  

‘Wist ik veel dat dat mijn leven voorgoed zou veranderen? Alles werd fantastisch en daarna werd alles verschrikkelijk.’  

Wildcard vormt een verrassende en juiste afsluiting van de duologie, waarin de aantrekkingskracht en de gevaren van Virtual Reality en kunstmatige intelligentie worden uitgewerkt tot een razendsnel, filmisch verhaal dat stemt tot nadenken.