Zelfs als we zwijgen

Vijf (ex-)vrienden gaan samen een laatste weekend LARPen in een huisje in het bos, op een berg. Ze spelen al zo lang samen dat ze toch beslissen samen afscheid te nemen van het spel, maar alle spanningen en problemen van de afgelopen maanden komen toch weer boven. En dan... dan gaat het helemaal mis.

Een spannende thriller van Marieke Nijkamp, die me tot op ongeveer 3/4 echt kon bekoren. Vooral Ever, de spelleider, vond ik een boeiend personage. Het was even wennen aan het non-binaire aanspreken (hen/hun). De setting was ook mijn dong: een verlaten berg, een huisje, ... Ik vond soms wel niet direct de stem van de verschillende personages (af en toe moest ik terugbladeren om te zien wie aan het woord was, oei).

Helaas vond ik het eind echt niks. De slechterik (zonder al te veel weg te geven) had gewoon geen motief, en de redenen die gegeven werden deden me de eerdere opbouw in vraag stellen. De spanning werd ook vaak doorbroken door filosofische gedachten van de personages. Jammer!