Zonder kunst geen leven

Afgelopen weekend heb ik het boek 'Doorprutsen met bokkenpruik' van Jeroen Rook gelezen. Het was mijn eerste kennismaking met hem, en die is prima bevallen. Jeroen houdt van kunst en ik ook, dus die klik was er al snel.
Ik moest er even inkomen maar daarna werd ik gegrepen door het verhaal. In het begin dacht ik wat depressief is dit. Maar naarmate het verhaal zich ontwikkelde dacht ik: he, dat is een weg naar het licht. Mooi hoe Jeroen de hoofdpersoon beschrijft en zijn struggle for life. Zijn ex die eigenlijk eenzelfde proces doormaakt is een mooie tegenhanger. En dan die man die hij tegenkomt op het bankje niet ver van de Dam in Amsterdam.
Ik vond de wending die het verhaal (dat eigenlijk nog geen 48 uur beslaat) neemt, spannend. Ik heb het in een adem uitgelezen. De ontknoping zag ik niet aankomen. Mooi! Het depressieve gevoel van het begin is 360 graden gedraaid. Maar daarmee verraad ik eigenlijk te veel. Lees het boek! Het is hoort op je nachtkastje. Voor iedereen die van kunst houdt en over idealen droomt.