Daar waar de rivierkreeften zingen

Kya Clarck werd al héél jong in de steek gelaten door haar familie. Ze wist het al die jaren in haar eentje te redden in het moeras. Ze ruilde vis en mosselen voor andere levensmiddelen bij Jumpin', haar enige vriend in het nabijgelegen dorp. Want Kya is gekend als het moerasmeisje, uitschot voor de dorpelingen.

Wanneer ze ouder wordt, trekt ze de aandacht van twee jongemannen. Radeloos naar wat warmte en liefde laat Kya zich in met de mannen. Maar wanneer één van hen dood wordt terug gevonden, wijzen alle vingers naar Kya.



Ik luisterde Daar waar de rivierkreeften zingen, en werd al snel helemaal meegesleept in het verhaal van Kya. Een ongelooflijk dapper, krachtig meisje dat ondanks alle tegenslagen toch trouw weet te blijven aan zichzelf.


Delia Owens weet de omgeving gedetailleerd neer te zetten en ook de personages zijn feilloos uitgewerkt. Je kan het verhaal zonder enig probleem voor je ogen afspelen en ik werd dan ook meermaals geraakt door het gevoel van onmacht in dit verhaal.


Echter, liep het ganse verhaal een beetje in dezelfde lijn verder. Je leeft mee met Kya, maar echt veel bijzonders gebeurt er dan ook weer niet. Maar gewoon dat op zich, was enorm sterk neergepend.


Jammer genoeg, werd van Daar waar de rivierkreeften zingen een enorme hype gemaakt. Het is die hype die de lat onvermijdelijk hoog legt, en ondanks het een héél erg mooi verhaal is, kon het zijn verwachtingen voor mij toch niet helemaal inlossen.


Genoten, ja, enorm. Hype-waardig? Nee, dat niet.