De Zwitserse dochter

Workaholic Georgia wordt verwacht op het advocatenkantoor waar haar een kistje met aanwijzingen over de afkomst van haar grootmoeder wacht. Te druk met haar bedrijf, raakt het kistje in de vergetelheid. Maar wanneer ze een bijzonder juweel ziet op een tentoonstelling, met gelijkaardige edelstenen als degene die ze in het kistje vond, raakt ze toch getriggerd om op onderzoek te gaan. Samen met kunstverzamelaar Luca raakt ze verzeild in Zwitserland, waar ze meer vindt dan alleen maar de verborgen geschiedenis van haar grootmoeder.



De Zwitserse dochter is alweer het vierde deel van De verloren dochters- serie.

Net zoals alle andere verhalen uit deze reeks, werd het verhaal neergeschreven in het heden en verleden van de hoofdpersonages.

Hoewel ik bij de eerdere verhalen uit deze serie wat op mijn honger bleef zitten wat betreft het hedendaagse verhaal, had ik dat veel minder bij De Zwitserse dochter. Zowel het verhaal uit het nu en het verhaal van vroeger wisten me beiden te boeien en mee te slepen.

Soraya Lane's vlotte schrijfstijl zorgde ook deze keer weer voor een page-turner. Net zoals anders moet je geen diepgaand verhaal verwachten, maar wel een verhaal dat fijn en aangenaam leest, verbonden met leuke historische feitjes.

Ik heb wederom genoten van het verhaal van een verloren dochter, en ben heel erg benieuwd naar de verdere delen. Je voelt nu al de opbouw naar het einde van de reeks, wat zorgt voor een zekere nieuwsgierigheid aan mijn kant.