Op het einde gaan ze allebei dood

Wanneer Mateo, iets na middernacht telefoon krijgt van Death- Cast staat zijn wereld even stil. Binnen dit en 24 uur zal hij onvermijdelijk sterven. Hij wil zijn laatste uren ten volle beleven, maar zijn angst voor de buitenwereld weerhoudt hem hiervan.

Gelukkig is er de app Last Friend, waar hij Rufus leert kennen, die tevens ook zijn laatste uren in deze wereld doorbrengt.

Samen gaan ze op stap en genieten te volle van het kleine beetje tijd dat hun nog gegeven is en leven meer dan ooit tevoren.

Een tijdje geleden kon je niet naast Op het einde gaan ze allebei dood kijken. Nu, met deze heruitgebrachte versie, werd het voor mezelf ook eens tijd om deze te lezen.

Het verhaal manifesteert zich als een duidelijke young adult. Eentje voor de jongere lezers onder ons. Ik raadde hem zelfs mijn dochter van bijna 11 jaar aan.

Echter, doet dat zeker niets af aan het verhaal. De vlotte en korte hoofdstukken zorgden ervoor dat Op het einde gaan ze allebei dood leest als een trein. Je vliegt razendsnel door het verhaal heen.

Wat ik dan best wel vreemd aan dit verhaal vond, is dat ondanks het toch wel een zwaarder onderwerp is, het verhaal voor mij wat op de oppervlakte bleef. Ik miste wat emoties en meer diepgang.

Mooi is wel, dat Adam Silvera door middel van de twee mooie personages Rufus en Mateo duidelijk aangeeft wat tijdsgebrek met een mens doet. Hoe het je de kans geeft om het leven met beide handen te grijpen, je masker te laten vallen en te leven als je ware ik.

Toch wist het verhaal me wel aan het denken te zetten. Wat als Death-Cast echt was? Zou het een toegevoegde waarde zijn aan je leven of net niet?

Niet helemaal wat ik ervan verwachtte, maar toch bijzonder. Op het einde gaan ze allebei dood is een verhaal over rouw, verlies, aanvaarding, het lot, doodgaan en bovenal over leven.