Pechstrook

Nicole en Danny leren elkaar kennen eind jaren tachtig. Hij is een truckchauffeur, trots op zijn beroep maar nog trotser op zijn favoriete voetbalclub. Zijn voetbalclub gaat voor alles, tot in het extreme van georganiseerde hooligangevechten waar hij vaak aan deelneemt. Nicole is verzorgende in een woonzorgcentrum en houdt van Danny en al zijn kleine en grotere foutjes.

Samen krijgen ze twee zonen, Raphaël en Hans-Peter.

Op wat een idyllische familie-uitstap moest worden, loopt de uitstap uit op een tragedie. De kleine Hans-Peter verongelukt voor de ogen van het gezin. Twee jaar na het ongeluk wordt Helena geboren. Raphaël worstelt nog steeds met een enorm schuldgevoel over de dood van zijn broertje en werpt zich als een echte beschermengel op Helena. Maar naarmate de jaren verstrijken escaleert het obsessief beschermen van zijn zus, en dreigt de situatie onomkeerbaar om te slaan.

In Pechstrook doen alle personages hun verhaal. Afwisselend komen Raphaël, Danny en Nicole aan bod. Je krijgt als lezer inzicht op het verleden, hoe de huidige situatie ontstaan is en hoe al deze heftige gevoelens in het plaatje passen.

Van in het begin werd ik meegesleept en getriggerd om meer te weten te komen. Kris Van Steenberge laat slechts mondjesmaat meer informatie over bepaalde gebeurtenissen los, waardoor de spanning langzaam wordt opgebouwd. Je voelt hoe het verhaal je meesleept, verder en verder, en je wil steeds meer lezen om te weten wat en hoe en waarom. Moeilijk weg te leggen en onmogelijk om niet innerlijk te schreeuwen wanneer het onverwacht plot zich ontvouwd.

Kris van Steenberge goochelde ook in Pechstrook weer met woorden. Met zijn bijzondere, eigen en best harde schrijfstijl wist hij ¨Pechstrook te doordringen met verdriet en verlies. Je voelde feilloos hoe een tragedie een gezin kan ontwrichten, hoe een hunkering naar liefde alleen maar voor uitsluiting kan zorgen en hoe sterk het verlangen kan zijn om de tijd terug te draaien, andere keuzes te kunnen maken. Een verhaal over een allesomvattende stilte die niet gehoord lijkt te worden.