Zomer op Buttercup Beach

Freya en Rome zijn al twee jaar beste vrienden, werken samen en gaan in hun vrije tijd ook vaak met elkaar om. Maar wat Rome niet weet, is dat Freya stiekem al twee jaar smoorverliefd is op hem. Uit angst om hun sterke vriendschap te verpesten houdt Freya haar gevoelens voor zichzelf. Maar ook het feit dat Rome laat uitschijnen dat hij nog steeds niet over het overlijden van zijn verloofde heen is, houdt Freya tegen om eerlijk te zijn.

Maar een mooie setting, een sterke vriendschap en een uitdaging brengen sommige vlinders toch harder aan het fladderen dan voorheen…Durft Freya de stap te nemen en haar liefde te verklaren aan Rome?

Welkom terug op Hope Island!

Altijd héérlijk om personages uit een vorige deel terug te zien en verder te gaan waar hun leven eerder even stilstond.

Deze keer neemt Holly Martin ons mee in het leven van Freya en Rome. En Rome, goh, -zoals Holly Martin hem omschrijft- is zowat de ideale man. Knap (denk brandweerman knap) en gevoelig. Geen wonder dat Freya over haar oren verliefd op hem geworden is.

Maar terug naar het verhaal. Vanuit het perspectief van Freya en Rome word je meegesleept in een heerlijk romantisch en klef verhaal. Een echte friends to lovers trope, met alles op en aan. Holly Martin weet de omgeving van Hope Island zo mooi en gedetailleerd te omschrijven, dat je alleen maar kan dromen van zo'n mooie locatie.

Wel jammer, vond ik de vele herhalingen die in het verhaal voorkomen. Gevoelens die beide personages voelen werden soms wat teveel en te vaak uitvergroot.

Verder is het gewoon echt een hele fijne feelgood, en het ideale leesvoer voor tussendoor. Ik ben fan van Holly Martin.

En van Rome.