Lezersrecensie
Gedachtestroom vol actuele thema’s
In ‘De gloed’ neemt Annemarie de Gee de lezer mee in de gedachtenstroom van een vrouw die geconfronteerd wordt met naar eigen denkkaders wanneer er een riviercruiser met vluchtelingen aanmeert voor naar voordeur. Deze confrontatie nestelt zich onder naar huid en gaat haar leven steeds meer beheersen.
Er zijn een aantal dingen opvallen aan dit boek. Ten eerste zijn de personages naamloos; ze worden aangeduid met slechts een enkele letter. Dit zal een bewuste keuze zijn geweest van de auteur, maar ik stoorde me er tijdens het lezen aan. De aanduidingen met letters scheppen een afstand in mijn beleving.
Een ander opvallend aspect is dat het boek nauwelijks dialogen bevat. Het is dus letterlijk een gedachtestroom. Het hoofdpersonage is complex, evenals haar gedachten. Helaas kon ik die zelden volgen. Af en toe worden er filosofische en religieuze dingen aangehaald en hoewel ik daar vaak liefhebber van ben, kon ik ze in de context van dit verhaal moeilijk plaatsen. Misschien omdat het mij teveel was. In een dun boek van nog geen 160 bladzijdes gaat het niet alleen over de asielcrisis, maar ook over de klimaatcrisis en politiek, met filosofische gedachten erdoorheen geweven en koortsachtige dromen over Mark Rutte. De onderwerpen voelen mij te groots aan voor slechts 160 bladzijdes, en de schrijfstijl te gemaakt hoogdravend. Ik moest het boek weken wegleggen voordat ik het uit kon lezen. Was het niet voor een recensie, dan had ik het boek niet verder gelezen.
Alleen de asielcrisis als thema van dit boek was al genoeg geweest. Want het is een interessant concept: bevoorrechte Nederlandse vrouw wordt angstig en kwaad vanwege de komst van vluchtelingen in haar straat en wordt geconfronteerd met haar vooroordelen. Het is een actueel thema, wat dit een dapper boek maakt. Echter helaas geen boek voor mij.
Er zijn een aantal dingen opvallen aan dit boek. Ten eerste zijn de personages naamloos; ze worden aangeduid met slechts een enkele letter. Dit zal een bewuste keuze zijn geweest van de auteur, maar ik stoorde me er tijdens het lezen aan. De aanduidingen met letters scheppen een afstand in mijn beleving.
Een ander opvallend aspect is dat het boek nauwelijks dialogen bevat. Het is dus letterlijk een gedachtestroom. Het hoofdpersonage is complex, evenals haar gedachten. Helaas kon ik die zelden volgen. Af en toe worden er filosofische en religieuze dingen aangehaald en hoewel ik daar vaak liefhebber van ben, kon ik ze in de context van dit verhaal moeilijk plaatsen. Misschien omdat het mij teveel was. In een dun boek van nog geen 160 bladzijdes gaat het niet alleen over de asielcrisis, maar ook over de klimaatcrisis en politiek, met filosofische gedachten erdoorheen geweven en koortsachtige dromen over Mark Rutte. De onderwerpen voelen mij te groots aan voor slechts 160 bladzijdes, en de schrijfstijl te gemaakt hoogdravend. Ik moest het boek weken wegleggen voordat ik het uit kon lezen. Was het niet voor een recensie, dan had ik het boek niet verder gelezen.
Alleen de asielcrisis als thema van dit boek was al genoeg geweest. Want het is een interessant concept: bevoorrechte Nederlandse vrouw wordt angstig en kwaad vanwege de komst van vluchtelingen in haar straat en wordt geconfronteerd met haar vooroordelen. Het is een actueel thema, wat dit een dapper boek maakt. Echter helaas geen boek voor mij.
1
Reageer op deze recensie