Lezersrecensie
Actueel en emotioneel geladen verhaal in sobere stijl
'Maar het leven houdt geen rekening met hoe vaak je bent gevallen en opgestaan. In het leven gaat het erover hoe je je rug recht houdt.'
Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou kocht ik op de gok in Antwerpen (want, als je in een boekhandel in België bent, is het leuk om een boek van een Belgische auteur te kopen, vond ik). Ik koop niet snel een boek op de gok, maar dit boek trok zo mijn aandacht dat ik het erop waagde. Ik las het binnen twee dagen uit, waarna het verhaal nog dagenlang door mijn gedachten ging.
Dit is een heel actueel boek. De auteur schetst op rauwe en invoelende wijze hoe twee mensen die diep getekend zijn door het leven worstelen met hun verleden. Dit boek stipt veel existentiele thema's aan, zoals trauma, rouw, hoop en racisme. Het verhaal heeft een bijzondere opbouw waardoor het zich op mooie wijze ontvouwt. De hoofdstukken zijn kort en de schrijfstijl is vlot, maar in de eenvoud ervan zitten tal van mooie zinnen verborgen. De sobere schrijfstijl past bij de heftigheid van het verhaal. Het leidt er niet van af, maar versterkt het plot.
De auteur zet twee diverse personages neer en maakt het mogelijk om je als lezer in hen in te leven. Het perspectief wisselt tussen het personage van een oudere Vlaamse man en een jonge Marrokaanse vrouw. Beetje bij beetje worden hun verledens onthuld, die met elkaar verbonden zijn. Dit wordt vrij laat in het verhaal onthuld en zorgde ervoor dat ik geboeid bleef.
Dit is een boek wat je niet in één ruk uitleest vanwege de emotionele en soms confronterende lading. Het zette me aan het denken en het deed me met een potlood in de hand lezen om alle rake zinnen te onderstrepen. Het zal me nog lang bijblijven.
'Ze zeggen dat rouw even diep is als de liefde was.'
Het moois dat we delen van Ish Ait Hamou kocht ik op de gok in Antwerpen (want, als je in een boekhandel in België bent, is het leuk om een boek van een Belgische auteur te kopen, vond ik). Ik koop niet snel een boek op de gok, maar dit boek trok zo mijn aandacht dat ik het erop waagde. Ik las het binnen twee dagen uit, waarna het verhaal nog dagenlang door mijn gedachten ging.
Dit is een heel actueel boek. De auteur schetst op rauwe en invoelende wijze hoe twee mensen die diep getekend zijn door het leven worstelen met hun verleden. Dit boek stipt veel existentiele thema's aan, zoals trauma, rouw, hoop en racisme. Het verhaal heeft een bijzondere opbouw waardoor het zich op mooie wijze ontvouwt. De hoofdstukken zijn kort en de schrijfstijl is vlot, maar in de eenvoud ervan zitten tal van mooie zinnen verborgen. De sobere schrijfstijl past bij de heftigheid van het verhaal. Het leidt er niet van af, maar versterkt het plot.
De auteur zet twee diverse personages neer en maakt het mogelijk om je als lezer in hen in te leven. Het perspectief wisselt tussen het personage van een oudere Vlaamse man en een jonge Marrokaanse vrouw. Beetje bij beetje worden hun verledens onthuld, die met elkaar verbonden zijn. Dit wordt vrij laat in het verhaal onthuld en zorgde ervoor dat ik geboeid bleef.
Dit is een boek wat je niet in één ruk uitleest vanwege de emotionele en soms confronterende lading. Het zette me aan het denken en het deed me met een potlood in de hand lezen om alle rake zinnen te onderstrepen. Het zal me nog lang bijblijven.
'Ze zeggen dat rouw even diep is als de liefde was.'
2
Reageer op deze recensie