Een roman om over na te denken

'Hebben en Zijn' - de perfecte titel voor een roman die naar alle waarschijnlijkheid door verschillende lezers met gemengde gevoelens zal worden ontvangen.

Het boek vormde voor mij een eerste introductie met de eigenzinnige schrijfkunsten van Dimitri Verhulst. Waar ik enerzijds een lichte mate van afschuw ervaarde tijdens het lezen - voornamelijk veroorzaakt door het redelijk grove taalgebruik - kon ik het verhaal toch moeilijk loslaten. De kijk op het leven die in het boek naar voren wordt gebracht, geeft stof tot nadenken en maakt dat het lezen van de roman zeker een toegevoegde waarde kent. Het volgende citaat dient wellicht ter illustratie:

"In het leven, Malodot, in het leven eet men de dood. Men slacht dieren en men rukt groenten uit hun levensgrond."

Het verloop van het verhaal is snel en de verhaallijn pakkend, maar de hoofdpersoon is niet per definitie een protagonist die sympathie oproept. Er komen interessante personages aan bod, al worden deze niet bijzonder uitgediept en is er een neiging tot stereotypering (door de schrijver) en seksualisering (door de protagonist). Zo is Mohammad uit Teheran een kind/massamoordenaar en wordt er bij de Noord-Afrikaanse Albertine een focus gelegd op haar kont.

Al met al een controversieel boek, voor de liefhebber.