Een nieuwe aarde voor de mensheid?

Als Tomas wakker wordt blijkt de halve mensheid verplaatst te zijn naar planeet T01-700D, honderd lichtjaren bij onze aarde vandaan. En Tomas wist van niks. Ook zijn vrouw Suzanne, zoon en moeder zijn verplaatst en hij blijft alleen achter met zijn hond. Gelukkig is hond Toto er nog. Dat is zijn enige houvast en levert ook een paar leuke scènes op. Het is verbazingwekkend gemakkelijk om als lezer mee te leven met Tomas’ emoties, gedachtegang en acties. Wat als dit mij zou overkomen? Hoe zou ik dan reageren? Verbazingwekkend, omdat er geen uitleg komt hoe al die mensen verplaatst zijn en dat dat mij als lezer eigenlijk niet hindert.

Gerritsen weet met haar vlotte schrijfstijl de lezer gemakkelijk mee het verhaal in te nemen. In korte hoofdstukken weet ze steeds weer een sterke scène neer te zetten. Ook werkt ze de personages goed uit. De eerste zin brengt je meteen al in het verhaal: ‘Toen Tomas wakker werd, lag zijn vrouw niet naast hem.’ Daar is iets aan de hand, denk je meteen. En je wilt verder lezen. Ook gebruikt ze mooie metaforen. Zo legt Suzanne aan Tomas uit hoe het zit. ‘Stel je het zo voor: het is alsof je een bordspel met alle pionnen erop voorzichtig naar een andere kamer draagt en verder speelt waar je gebleven was, maar dan met capabeler spelers, in de hoop op betere resultaten.'

Een belangrijk thema is ‘geloven’. Op de nieuwe planeet is iedereen volgzaam, niet kritisch en berustend. En zo kun je ook geloven dat je gelukkig bent. Ook de klimaatverandering en hoe wij met de aarde omgaan is een thema. We bakken er niet veel van. En daarom verhuizen we naar een andere planeet. Blijkbaar zijn we niet in staat onze problemen op te lossen.

Het gras lijkt altijd groener aan de overkant. Maar de mensen moeten hun plek accepteren en er het beste van maken, zegt buurman John ergens in het boek. 'De wereld is nooit rechtvaardig geweest, en twee werelden zijn dat evenmin,' zegt hij ook nog. Ik denk dat Gerritsen hiermee bedoelt dat we het moeten doen met deze planeet en er het beste van moeten maken. We moeten onze problemen aanpakken. Vluchten heeft geen zin.

Maar hoe zit het nu echt met die nieuwe aarde? En wat heeft Gebied 19 daarmee te maken? Ik weet het niet, maar voor mij blijft dit een geniaal verhaal over Tomas die net zo ongelovig is over deze grote verhuizing als de lezer. In Trouw heeft Gerritsen laten weten dat ze bezig is met deel 2. Dat boek ga ik zeker lezen!