Ze vond haar familie, voor ze haar thuis vond.
De Amerikaanse auteur Paul Mosier, woont met zijn vrouw en kinderen in Phoenix, Arizona. Na twee romans in eigen beheer te hebben uitgegeven, maakte Mosier zijn debuut op het gebied van jeugdliteratuur in 2017 met Train I ride. In het boek wordt een treinreis beschreven van Palm Springs naar Chicago. Een beschrijving waarin de liefde van Mosier voor het reizen met de trein duidelijk naar voren komt. Onlangs verscheen de Nederlandse vertaling van de hand van Lydia Meeder. Meeder, die onder andere zorg heeft gedragen voor de vertaling van Thirteen Reasons Why, zet met Bestemming Onbekend een prachtige en rake vertaling neer.
Rider is een bijzondere, uitgesproken puber met gekleurde haren. Na het overlijden van haar moeder is ze bij haar oma in Palm Springs gaan wonen. Nu ook haar oma overleden is, moet Rider bij een oudoom in Chicago gaan wonen. Onder begeleiding van Dorothea (een medewerker van de spoorwegmaatschappij) maakt Rider haar reis. Ze heeft een bijzondere doos bij zich. Daarnaast draagt Rider een rugzak bij zich, die niet alleen gevuld is met haar spullen, maar ook met de nodige emotionele bagage.
Een treinreis van 160 pagina’s, die ervoor zorgt dat Rider langzaam maar zeker haar muur afbreekt en de mensen die ze tijdens de reis ontmoet toelaat. Er is Neal, de medewerker van de snackbar, die een oogje dichtknijpt wanneer Rider eten ‘steelt’. Carlos, die als dichter werkt in dienst van de spoorwegmaatschappij. En Bonzo, een padvinder met een liefde voor gedichten, die het hart van Rider voor zich weet te winnen. Stuk voor stuk personages met hun eigen ideeën en hun eigen kijk op het leven. De personages leren, net als de lezer, steeds grotere stukken van de ‘echte’ Rider kennen.
‘Nu ik jou heb leren kennen, kan ik me niet meer voorstellen dat ik in een trein werk zonder jou aan boord.’
De kracht van dit boek zit hem in de wijze waarop je alle personages steeds beter leert kennen. Mosier laat met zijn prachtige en gedetailleerde beschrijvingen zien wat heftige gebeurtenissen, zoals het overlijden van een dierbare, noodgedwongen verhuizingen en pesterijen, met een jongere kunnen doen. Hoe dit het vertrouwen in de wereld om iemand heen aan kan tasten. Maar vooral ook hoe personen, als ze op een juist moment in je leven komen, dit vertrouwen weer kunnen herstellen.
In het boek komen thema’s zoals drugsverslaving, de dood, vriendschap en vertrouwen naar voren. Mosier geeft op subtiele wijze lessen mee over (een gebrek aan) zelfvertrouwen, de liefde en het mogen maken van fouten. Hij rekent af met een gevoel dat veel jongeren met problemen zullen herkennen, namelijk het gevoel een ander tot last te zijn.
‘Lieverd, je hoort mij niet zeggen dat je lastig bent, maar al was dat wel zo, je bent het waard.’
Een krachtig, ontroerend verhaal dat je van de eerste tot de laatste pagina weet te boeien en weet te raken. Je kunt bijna niet anders dan Rider en de overige personages in je hart te sluiten.
Rider vond haar familie, voordat ze haar thuis vond. Het is een eer dat je daar als lezer deel van uit mag maken.
Reageer op deze recensie