Ouderwets genieten!

Als jong meisje werd ik voorgelezen uit de boeken van Astrid Lindgren. Ronja de Roversdochter was er daar één van... Ook kan ik me herinneren dat we thuis de film keken... Ik vond het prachtig en toch was van de inhoud van het boek eigenlijk weinig meer dan de hoofdlijnen blijven hangen...

Met het verschijnen van Ronja de Roversdochter op Netflix - waar ik overigens nog niet naar heb durven kijken, omdat ik zo genoten heb van het boek en bang ben dat de Netflix-versie datzelfde gevoel niet bij me op zal kunnen roepen, werd er hernieuwde interesse gewekt in Ronja. Want hoe zat het nou ook al weer met dat verhaal?

Ronja is de dochter van de rover Mattis. Ze groeit op in zijn burcht, waar hij de leiding geeft aan zijn roversbende... wanneer de burcht in tweeën gespleten wordt, lijkt er in eerste instantie niets aan de hand, maar dan neemt Borka, haar vaders aartsvijand zijn intrek in het andere deel van de burcht.
Voorzichtig komt Ronja in contact met Borka's zoon Birk en ontstaat er een hechte band tussen Ronja en Birk. Wanneer Mattis en Borka er maar niet in slagen om de strijdbijl te begraven, nemen Ronja en Birk een drastisch besluit. Ze lopen samen weg en gaan (over)leven in het bos. Af en toe krijgen ze hulp, maar het leven in het bos is zwaar, zeker met de komst van de winter... Is hun vriendschap voldoende om een weg te vinden in dit avontuur?!?

Astrid Lindgren is een geroemd schrijfster en dit boek laat maar weer eens zien waarom... vanaf het moment dat je begint met lezen trekt Lindgren je in het verhaal. Je sluit de personages en met name Ronja (maar ook sommige rovers) in je hart. Bovendien wordt je met het avontuur mee gezogen! Je voelt de vriendschap, de liefde en weet als lezer dat er zaken overwonnen moeten worden!

Het is een prachtig, historisch verhaal, wat je mee neemt op avontuur. Je dompelt jezelf onder in een avontuurlijk sprookje, wat je als lezer gewoon uit wil lezen. Een heerlijk verhaal wat je gewoon niet mag missen!