Herkenbaar

Wat een intrigerende titel: "Oma's die katten eten" dacht ik toen ik het boek zag. Een mooie cover ook, dat als je het boek gelezen hebt begrijpt waarom dit gekozen is. En toen mocht ik van Carolus Spitsbaard het boek lezen. Het boek heeft grote indruk op mij gemaakt. Het leek wel of ik toeschouwer was bij die verhalen over zijn familie en Karel zelf. Geschreven op een een cynische bijna humorvolle manier. Maar het is zo schrijnend wat er gebeurde in zijn familie en met Karel. Ik denk dat de conclusie is, dat het bijna onmogelijk is om uit een generatie te ontsnappen van armoede en verslavingen. En dit is 1 familie, maar er zijn duizenden gezinnen waarin dit gebeurt. Toch heeft Karel het gered om uit dit milieu te stappen. Enorm knap gedaan. Een liefhebbende pap en een docent Nederlands is Karel geworden.

Dit boek is een motivatie om toch een beter leven te realiseren, al heb je het moeilijk. En degene die dit lukt mag trots op zichzelf zijn.