Schijnspel is een zonnige thriller met veel misleiding en raadselachtige zaken.

De boeken van Lydia Albadoro, eerder Lydia van Houten geheette, zijn altijd reuze spannend. Zeker boeken als HET VERVLOEKTE HUIS, en PROOI zijn zeer spannend met een tintje extra. Ik noemde deze auteur al eerder de Stephen King van de Lage Landen. Weird, creepy en spannend.

Is Schijnspel ook zo een verhaal? Ik heb hier lang naar uit gekeken. Het boek heeft 2 covers. Een voor de zomer en een voor de winter. Heel bijzonder.

De flaptekst
Na het verlies van haar partner stort Susans wereld in. Op zoek naar een nieuw begin verruilt ze Nederland voor het zonnige Ibiza, waar ze haar geluk hoopt te vinden bij de charmante Daan. Al snel stuit Susan op een aantal vreemde gebeurtenissen in de Spaanse villawijk waar ze is gaan wonen. De verdwijning van buurvrouw Claire zet Susan aan tot een eigen onderzoek. Terwijl ze dieper graaft, wordt duidelijk dat haar nieuwe buren een duister geheim verbergen.

Steeds dieper raakt Susan verstrikt in een web van intriges. Ze moet vechten voor haar leven. Maar ze laat zich niet afschrikken. Vastberaden om de waarheid te onthullen gaat ze tot het uiterste.

De elementen
Zoals gezegd heeft de cover 2 keuzes gekregen. Een met blauw en lichte tinten. De ander is donker met een slang er op afgebeeld. Het venijn spat er af.

Schijnspel is geschreven in de vertelperspectief van de eerste persoon. We gaan mee met de vijftigjarige Susan die naar Ibiza is verhuisd, met Jip. Haar kleine hondje. Bij aankomst op het eiland verlopen de zaken al anders dan ze had verwacht. Al is de schrijfstijl heel prettig, toch bemerk ik dat ik maar moeilijk in het verhaal kom. Het dobbert wat, Susan is aangekomen op Ibiza, bij haat mooie villa. Een bezoek aan haar buren doet haat erg schrikken. Ze doet een ontdekking die grote gevolgen heeft. Dan komt er een personage bij, een soort Lenie van de Takkestraat, en we komen in een soort van klucht terecht. De Lydia-thrillerfans zullen dit ook opemerken. Er is een soort van komische noot toegevoegd. Hiermee is het niet direct een cosy-crime. Dit element haalt de kracht van het verhaal af. Persoonlijk heb ik mij geergerd aan dit karakter en de taal die bij dit persoontje hoort. Het is ook nieuw voor de Lydiafans, die gewend zijn aan die bijtende spanning en mysterieuze momentjes die veelal aan het begin waren. Schijnspel is op dit vlak dus anders dan de eerdere titels van deze auteur.

Qua spanningsveld moeten we erg veel geduld hebben, voordat er echte spanning te bespeuren valt. Richting het einde wordt dit weer goed gemaakt. Susan moet veel doorstaan en ontdekken wat er allemaal mis is en mis gaat op het altijd zonnige eiland Ibiza. Na het overlijden van haar man Pierrre is ze toe aan een nieuwe start, een nieuwe vriend en vooral veel zon. Die zon, dat zit wel goed, die andere twee factoren...daar heeft auteur Lydia Albadoro heel wat voor in petto. De nieuwe start is van korte duur, het is meer de vraag; hoe ze hier nog uit komt. Leugens en misleiding zijn de grote thema's van dit boek. Susan krijgt hier al snel mee te maken. Samen met een partner in crime probeert ze enig tegenwicht te geven. Dit explodeert richting einde van het verhaal, staat alles letterlijk op zijn kop en zitten we gelukkig weer in de Lydia-modus!

Conclusie
Schijnspel is qua opzet anders dan de eerdere boeken van auteur Lydia Albadoro. Er is een soort van luchtig element toegevoegd. Helaas kwam ik niet direct in het verhaal en het luchtige personage ergerde mij. Het gaf mij niet de vibe die ik eerder had bij de spannende titels van deze auteur. De elementen die eerder gebrukt zijn, komen wel terug. Spanning, misleiding, enig geweld en meer. Het verhaal raakte mij minder dan ik verwachtte. Dat is jammer.

Waardering
Het boek krijgt 3 sterren. Het is zeker een leuk verhaal vol misleiding en ook raadsels. Anderzijds waren sommige details wat voorspelbaar. Het begin pakte mij niet direct. De thrillseeker moest lang wachten.

groetjes, Annette Birdy's Boeken-blog