Een liefdesverhaal met een vrolijke noot

Na De flirtcursus komt Laura de Koning weer met een nieuwe feelgood die zeker weten een glimlach op je gezicht gaat toveren. Laura de Koning is zelf woonachtig op een boerderij in Noord-Holland, samen met haar man, kinderen en een hele veestapel. Het is daarom ook niet verwonderlijk dat De leesclub zich afspeelt in Eemsterloo, een plaatsje op het platteland in Drenthe.    

Geheel onverwachts erft Renske het landgoed van haar oudtante Thea in Eemsterloo. Ze hebben elkaar al jaren niet meer gezien of gesproken. Het contact was vroeger wel redelijk, maar de afgelopen dertig jaar is dat helaas verwaterd. Renske is niet zo blij met haar erfenis. Ze heeft het prima naar haar zin in Rotterdam en hoewel ze aan niemand gebonden is, loopt haar leven goed zoals het is. Verandering is niet haar favoriete onderwerp. Daar denken haar vriendinnen van de leesclub anders over. Eline, met wie ze al haar halve leven bevriend is, ziet gelijk de mogelijkheden, en ook de andere dames, Didi en Phaedra, proberen haar te overtuigen om het een kans te geven.

Na veel twijfels gaat Renske toch overstag. Het plan voor een Bed & Breakfast is geboren. Het wordt echter niet zomaar een Bed & Breakfast, de leesclub zou de leesclub niet zijn als ze er geen literair tintje aan willen geven. Niet iedereen is hier blij mee. Een aantal mensen voert actief actie tegen hun plannen, al moeten de dames ook toegeven dat ze voornamelijk zichzelf in de weg zitten.    

‘Eline hield van lectuur, van makkelijke romannetjes die je opzij kon leggen en waar je na een paar dagen meteen weer in zat. Gewoon leuke liefdesverhalen met een vrolijke noot en een happy end, klaar.’    

Hoewel ‘lectuur’ en ‘romannetjes’ niet helemaal toepasbaar zijn op dit boek, heeft Laura de Koning hier wel De leesclub in een notendop omschreven. Het is een heel fijn verhaal waarmee je even kan wegdromen naar dat onooglijke landhuis dat een pareltje van een literair hotel gaat worden. De Koning heeft een toegankelijke schrijfstijl met hier en daar een komische kwinkslag en het verhaal loopt nagenoeg chronologisch zonder al te veel ingewikkelde wendingen. Het schetst op een luchtige manier de levens van de leesclubvriendinnen, die ieder hun eigen redenen hebben om deze uitdaging aan te gaan en weg te vluchten uit hun ‘oude’ leventje.    

In het begin besteedt de auteur heel veel aandacht aan het introduceren van de personages en de omgeving. Met name Renske en haar twijfels voeren de boventoon. Zonder dat De Koning al te veel de diepte in gaat - stukje bij beetje leer je iedereen beter kennen -, schetst ze een beeld van de personages. Daarmee begint De leesclub wel wat kalm. Pas na pakweg honderd pagina’s krijgt het verhaal zelf de overhand, en vliegt de tijd voorbij terwijl je leest.

In De Leesclub komen dames van de leesclub aan het woord en ieder heeft zo haar eigen strubbelingen. Alle vier hebben ze behoefte aan een nieuwe start met eventueel een nieuwe liefde. De Koning weet heel goed ieder personage haar eigen stem met bijpassend verhaal te geven. Je (her)kent ze, deze dames, en aan het einde van het boek zou je graag nog een keer bij ze op visite gaan.