Egotripper met een heet hart

Vi Keeland was een ramp op school en vooral exacte vakken waren niet haar hobby.  Ze heeft een litteken op haar knie omdat een jongen haar van haar fiets duwde en jaren later trouwt ze met hem. Ze is klein, maar compenseert dat door hoge hakken, een goed gevulde cup en een grote mond. Voor een boekrelease drinkt ze zich in met Bloody Mary’s. Wat dat betreft past ze als hoofdrolspeelster perfect in haar eigen boeken. Keeland is in Nederland vooral bekend van In de lift (2018) en De baas (2018). Ze heeft in totaal in al meer dan honderd bestsellerlijsten gestaan met haar sexy romances.

Zo ook in Egotripper, waarin Emerie Rose op oudejaarsavond een inbreker overmeestert door hem te verrassen met haar vechttechnieken. Drew Jagger is echter meer onder de indruk van haar achterwerk, en lichtelijk geïrriteerd omdat ze in zijn kantoor staat. Pas gerenoveerd en op geen enkele wijze onderverhuurd. Drew, een gewetenloze echtscheidingsadvocaat, heeft totaal geen zin om zijn kantoor met een relatietherapeute te delen, maar krijgt toch hij wroeging als ‘haar’ kantoor wordt leeggehaald en hij maakt haar een deal: als zij zijn telefoontjes aanneemt, mag ze in zijn kantoor blijven tot ze een andere plek gevonden heeft. Emerie accepteert dat en het blijkt dat ze een heel goed team zijn. Op meerdere vlakken… maar waar Emerie gelooft in de liefde en relaties, weet Drew één ding zeker: relaties houden stand tot een van de twee het verpest. Daarom kiest hij voor veilig en houdt alle mogelijke relaties, behalve een die puur om seks draait, op afstand.

Een verhaal als Egotripper is als het kijken naar je favoriete film: je weet hoe het gaat verlopen, maar de manier waarop is genieten. Keeland heeft een fijne schrijfstijl en weet de lezer moeiteloos het verhaal in te zuigen. Hoewel er in het begin weinig lijkt te gebeuren –behalve het spitsvondige gekibbel tussen de twee personages – weet ze er een aantal mooie en verrassende wendingen in te brengen waardoor de hoofdzaak niet alleen de chemie tussen Emerie en Drew is, maar er ook een hele mooie boodschap in zit.

Het verhaal wordt afwisselend verteld door Emerie en Drew, wat een leuke kijk op de zaak geeft. Op deze manier is ook te zien dat het beeld dat de een van de ander heeft, niet helemaal juist is. Helaas komt dit gegeven niet goed uit de verf. Drew Jagger wordt omschreven als een hooghartige, arrogante man, maar het is lastig om na hoofdstuk één nog niet gesmolten te zijn voor deze man. Hoewel hij wat vuilbekkerij niet schuwt en Emerie graag op de kast jaagt, is hij een lieve man met een heerlijk lijf en alles wat daarbij hoort. Emerie Rose daarentegen is een pittige dame die niet op haar mondje is gevallen en precies lijkt te weten wat Drew nodig heeft. Haar naïeve binnenkomst met bijbehorende ‘damsel in distress’-act is daardoor al gauw naar de achtergrond verdrongen en haar twijfels omtrent haar relatie met Drew komen een beetje als mosterd naar de maaltijd. Dat element en Drews bindingsangst voelen daardoor geforceerd, terwijl de rest sterk is.

Dat is jammer want Egotripper is verder een heel fijn verhaal, met een twee hoofdrolspelers waar de vonken vanaf vliegen. De scènes zijn erg sexy en goed opgebouwd, en de boodschap die Egotripper met zich meedraagt is niet alleen zeer geschikt voor een kerstfilm, het geeft het boek ook net even dat beetje meer. Voeg daar de scherpe observaties van Drew Jagger bij op, met een flinke dosis humor, en je hebt een boek dat garant staat voor een paar uurtjes leesplezier.