Liefde, en de pijn die het veroorzaakt

Lis Lucassen is een Nederlandse NA-auteur die de lat in dit genre behoorlijk hoog legt. Ze debuteerde onder deze naam in 2014, met Hitte. Daarna volgden Razend en Zomer; op zichzelf staande boeken die onderling wel in verband staan. In 2018 kwam Grenzeloos, het eerste deel van de California Campus-serie, uit bij Zomer & Keuning. Dit jaar volgde het tweede deel, Genadeloos. Tussendoor kwamen van dezelfde serie de short reads Gestrand en Gesloten uit. Ook deze boeken zijn los van elkaar te lezen.  

Nederlandse uitwisselingsstudent Dani maakt direct een valse start bij Caltech, de universiteit in California waar ze wil gaan studeren dat jaar. Door een fout van Huisvesting is haar kamer dubbel verhuurd en zij is te laat. De oplossing die geboden wordt, klinkt te mooi voor woorden. Zoals Dani al had verwacht, loert er een venijnig addertje onder het gras in de aantrekkelijke vorm van Jackson Hathaway, die haar allesbehalve welkom heet. Hoewel Dani naar California is gekomen om haar eigen trauma’s in Nederland achter te laten, weet ze door Jacksons verdediging heen te breken. Met het gevaar dat zij zichzelf ook moet blootgeven. Maar hoe echt is ze zelf?  

Jackson Hathaway speelt in het eerste deel ook een belangrijke rol. Naast hem komen er nog een aantal bekenden terug, maar je hebt Grenzeloos niet nodig om het te kunnen volgen. (Al is het lezen ervan wel een aanrader.) Bovendien hebt je op een bepaald punt een voorsprong, die overigens niet goed voor je hart is... Wat sowieso opvalt, is dat de spanning in Genadeloos uit een andere hoek lijkt te komen dan Grenzeloos, en hoewel het niet de bedoeling is om beide boeken met elkaar te gaan vergelijken, gaat deel twee op een hele interessante manier de diepte in.   

Lis Lucassen heeft twee hoofdpersonages weten te creëren die worstelen met een gebeurtenis die hun identiteit lijkt te bepalen. Vooral het thema van schuldgevoel heeft ze goed uiteengezet. De manier waarop het de klauwen in je ziel kan zetten en nooit meer los lijkt te laten. De strubbelingen en emoties van de personages zijn rauw en daarmee ook levensecht.  

Net als in haar andere boeken zijn ook Dani en Jackson twee personages die je in je hart sluit om ze daar goed vast te houden, maar in Genadeloos gebeurt nog iets anders. Het boek gaat verder dan alleen maar een mooie vertelling over twee beschadigde mensen. Er zit ook een ethisch dilemma in, dat het verhaal nog meer verdieping geeft en waar best over nagedacht mag worden.  

‘Echte liefde laat krasjes achter op je hart en er komt een moment dat je al die kleine littekens met trots zult dragen, omdat het het enige is wat je nog hebt van die liefde. De pijn ervan.’  

Hoewel de thema’s die aan bod komen best zwaar wegen, zoals schuld, traumaverwerking en rouw, weet Lucassen het verhaal luchtig te houden. Haar schrijfstijl is daar zeker debet aan. Het boek leest zonder hapering van de eerste pagina tot de laatste en is doorspekt met een droge humor, waaronder iets met een kat en een krabpaal.  

Ook de beschrijvingen in Genadeloos zijn treffend. Het is leuk om rond te lopen op de campus van Caltech en een football game te zien, maar Lucassen verdient nog de meeste complimenten voor de manier waarop ze emoties onder woorden weet te brengen. Ook laat ze zien dat je nooit iemand volledig kunt analyseren, maar slechts kunt vergelijken met een caleidoscoop.  

Genadeloos is een boek waarmee Lucassen zichzelf wederom heeft overtroffen.