Aansluiting gemist, of precies het goede moment?

Iedere week start Nadia Fielding met een flinke dosis goede voornemens; een beter dagritme, gezonder eten, en bovenal de liefde van haar leven vinden. Zoals iedere week zijn die voornemens op maandag nog honderd procent, maar naarmate de week vordert zwakken ze steeds meer af en vervalt ze weer in haar oude patroon. Voor Daniel is bijna iedere dag hetzelfde. Hij staat op, neemt de metro, gaat naar zijn werk en weer terug naar huis. Na het overlijden van zijn vader is hij wat neerslachtig geraakt, en hoopt met heel zijn hart dat hij ooit zijn ware liefde zal vinden om een gezin mee te stichten.

Er komt een positieve wending in hun leven als Daniel op een dag de stoute schoenen aantrekt een berichtje plaatst in 'Aansluiting gemist', een krantenrubriek waarin mensen die elkaar in de metro niet aan durven spreken, toch contact kunnen leggen. Als Nadia het berichtje ziet, weet ze zeker dat dit over haar gaat. Maar wie is die geheimzinnige metroman en gaat ze hem ooit wel tegenkomen? Want op een of andere manier mist ze telkens haar aansluiting.

Laura Jane Williams is een jonge schrijfster die al heel wat van de wereld heeft gezien, en een eigen visie heeft op het leven en uiteraard de liefde. Ze publiceerde eerder twee non-fictie boeken over het (terug)vinden van jezelf en het loslaten van je innerlijke kind. Liefde met vertraging is haar fictiedebuut en al in meer dan zeventien landen vertaald. Williams schrijft zelf ook voor tv en film en zeer waarschijnlijk komt Liefde met vertraging er straks als televisieserie.

Daar is het uitermate voor geschikt. In het boek wordt al gehint naar de film You’ve Got M ail en het heeft inderdaad een hoog 'Meg Ryan en Tom Hanks'-gehalte. Vooral omdat je als lezer veel meer weet dan de hoofdpersonages zelf en daarbij iedere bijna-ontmoeting heel anders beleefd dan zij. Helaas werkt het wel anders dan op het witte doek. Omdat de twee hoofdpersonen helemaal geen interactie hebben, mis je als lezer een beetje de chemie tussen hen. Het worden twee afzonderlijke verhaallijnen, met twee hele lieve en enigszins onhandige mensen die hunkeren naar liefde. Aan de andere kant ademt dit ook de filosofie die Williams zelf aanhangt, en dat is dat ware liefde pas kan ontstaan als je jezelf liefhebt en je leven accepteert. Een mooie boodschap die duidelijk van toepassing is op Daniel en Nadia. Want ze moeten eerst door een aantal ontwikkelingen heen om tot een soort van berusting en zelfacceptatie te komen. Waar uiteraard ook een hartgrondig geloof in de liefde bij komt kijken.

'Maar een andere mindset bracht andere reacties met zich mee. Ze geloofde dat er romantiek in de lucht hing, dus leek alles ook romantischer.'

Toch is er enige mate van satire te proeven in het verhaal, waardoor de boodschap dreigt onder te sneeuwen.  Williams beschrijft de levens van de jonge vrouwen en mannen met een flinke dosis zelfspot en probeert de Millennials-maatschappij een spiegel voor te houden. Dat kan voor een column best grappig zijn, maar vertraagt hier het verhaal op sommige plekken omdat er te veel informatie voorbijkomt. Daarnaast is het de vraag of de ironie in 'Daniel Weissman' (wijsman) als metroman bedoeld was, of dat hij echt gewoon de perfecte man is.

Liefde met vertraging is een heerlijk feelgood met een mooie boodschap: ware liefde komt pas op tijd, als je er zelf klaar voor bent.