Evenveel levens als leugens
Erica James is een Engelse schrijfster die geboren en getogen is in Surrey. Ze is gescheiden, heeft twee zonen en woont afwisselend in Engeland en Italië. Zwaluwzomer is haar nieuwste roman en heeft net als haar laatste drie romans (Het grote huis, Zomerliefde en Een onverwachte wending) een kenmerkende geïllustreerde cover. Ditmaal met verschillende vogeltjes, zoals zwaluwen en koolmezen die hun vleugels uitslaan om uit eindelijk weer terug te keren naar hun thuisbasis. De vertaling is van Yolande Ligterink.
Als Alastair Lucas terugkeert van zijn reis naar zijn geliefde Linston End met groot nieuws, beseft hij niet dat hij daarmee het leven van al zijn dierbaren voorgoed veranderd. Nog geen jaar eerder verloor hij zijn grote liefde Orla aan een tragische dood. Het schuldgevoel dat op zijn schouders leunde, joeg hem zijn huis uit, de wijde wereld in. Tijdens zijn reis komt hij echter Valentina tegen en voor het eerst sinds tijden is hij weer gelukkig. Met haar wil hij een nieuwe start maken. Maar zijn vrienden, met wie hij jarenlang lief en leed heeft gedeeld en wiens kinderen hij heeft zien opgroeien, zijn wat minder enthousiast. Zij zijn nog lang niet klaar om hun versie van Alastair op te geven, en sommige van hen gaan wel heel ver om het verleden niet los te laten.
James heeft een aangrijpende roman geschreven waarbij ze het menselijk wezen op een pijnlijke manier blootlegt. Ze heeft een vertellende manier van schrijven en neemt ruimschoots de tijd om haar personages neer te zetten. Hierdoor schets ze een duidelijk beeld van de situatie, maar zet ze tegelijkertijd een glazen wand tussen het boek en de lezer neer, waardoor het lastig is om in het verhaal te verdwijnen.
In Zwaluwzomer komen aardig wat personages voorbij met ieder hun eigen verhaal. Pensionado’s Danny en Simon zijn van jongs af aan Alastairs beste vrienden en getrouwd met respectievelijk Frankie en Sorrel. Beide vrouwen zijn niet heel erg blij met de heilige drie-eenheid van de vrienden en vooral Sorrel heeft de nodig sores jegens Alastair. Maar het heeft hen ook een geweldige tijd opgeleverd. Hun kinderen daarentegen, Rachel, Callum en Jenna, zien Alastair als een suikeroom en hij ziet hen op zijn beurt als de kinderen die hij en Orla nooit gehad hebben.
James gebruikt het begin voornamelijk om ieder personage neer te zetten, waarbij sommige pijnpunten al akelig dicht aan de oppervlakte komen. Hierdoor komt het verhaal moeizaam op gang. Daarnaast wordt er op deze manier ook veel spanning weggehaald. De karakters worden zo duidelijk omschreven dat het verhaal weinig verrassends brengt. Het is niet zo dat ze neigen naar karikaturen, maar na introductie is hun rol direct duidelijk, omdat ze in het bijbehorende hokje worden geschreven door James. Gedurende het verhaal wordt dat niet weerlegt, en dat is jammer.
Van de hoeveelheid personages is er niet eentje die er echt uitspringt of sympathie opwekt. Het zijn wat dat betreft echte mensen met hun onzekerheden en tekortkomingen, maar niet een weet je hart te grijpen. Wat fijn zou zijn in een roman waarbij iedereen eigenlijk alleen maar denkt vanuit eigen belang. Met alle gevolgen van dien.
'[…] soms zijn de grootste leugens de leugens die niet hardop worden uitgesproken, de leugens die worden weggestopt en die de meeste schade toebrengen.'
Zwaluwzomer is een aangrijpende roman waarin Erica James een hechte vriendengroep langzaam uiteen laat vallen door de leugens die ze elkaar en met name ook zichzelf vertellen. Het zijn helaas net te veel levens en leugens in één verhaal om de lezer te raken en mee te voeren naar het prachtige Linston End.
Reageer op deze recensie