Lezersrecensie
Onbehagen
In dit boek maken we kennis met 4 personages: Alexa, Willem, Marion en Claire. Alexa is de dochter van Willem die samen met haar mama Jona terug is uit Japan. Marion is de nieuwe partner van Willem en Claire is haar dochter. Zij vormen voor even een nieuw samengesteld gezin omdat de moeder van Alexa psychologische problemen heeft en niet voor haar kan zorgen.
Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende personages waardoor je een bepaalde situatie gaat zien vanuit een ander standpunt. Wie is dader of agressor en wie is prooi of slachtoffer? En is alles wel zo zwart-wit als een persoon het voorstelt?
De taal waarin het geschreven werd is eenvoudig maar doet niet simpel aan. De auteur gebruikt geen woord te veel om heel precies datgene over te brengen dat nodig is.
Ik vind het prachtig hoe de schrijver erin slaagt om doorheen het volledige boek een gevoel van onbehagen bij de lezer op te wekken en vast te houden. Het werd nooit te veel of saai of afgezaagd.
Willem, de vaderfiguur, houdt van fotografie en legt heel wat momenten van het gezin vast. Ik had als lezer vaak het gevoel een voyeur te zijn, iemand die door de lens het gebeuren gade slaat zonder tussen te komen. En dit wordt versterkt omdat de auteur vrij vaak erotiek in het boek laat voorkomen.
Ik zou dit boek nooit zelf gekozen hebben, maar ben zo blij dat ik het kreeg door het feit dat ik in de lezersjury voor de Hebban Debuutprijs 2023 zat.
Het verhaal wordt verteld vanuit de verschillende personages waardoor je een bepaalde situatie gaat zien vanuit een ander standpunt. Wie is dader of agressor en wie is prooi of slachtoffer? En is alles wel zo zwart-wit als een persoon het voorstelt?
De taal waarin het geschreven werd is eenvoudig maar doet niet simpel aan. De auteur gebruikt geen woord te veel om heel precies datgene over te brengen dat nodig is.
Ik vind het prachtig hoe de schrijver erin slaagt om doorheen het volledige boek een gevoel van onbehagen bij de lezer op te wekken en vast te houden. Het werd nooit te veel of saai of afgezaagd.
Willem, de vaderfiguur, houdt van fotografie en legt heel wat momenten van het gezin vast. Ik had als lezer vaak het gevoel een voyeur te zijn, iemand die door de lens het gebeuren gade slaat zonder tussen te komen. En dit wordt versterkt omdat de auteur vrij vaak erotiek in het boek laat voorkomen.
Ik zou dit boek nooit zelf gekozen hebben, maar ben zo blij dat ik het kreeg door het feit dat ik in de lezersjury voor de Hebban Debuutprijs 2023 zat.
2
Reageer op deze recensie