Heel de heelmeester

Elise Wuyts, tweeëntwintig jaar, een studente zesde jaar geneeskunde aan de UA Antwerpen, is met haar debuutroman ‘De Studente’ meteen een van de zeven genomineerden voor de shortlist van de Bronzen Uil.
Ze bedacht het plot van deze roman op vijftienjarige leeftijd.
Vandaag kan iedereen genieten van haar talenten als verteller.

1882, in het Victoriaanse Engeland. Op het platteland buiten Londen heeft zich een anatoom van naam teruggetrokken Hij wijdt zich in alle rust en afzondering verder aan de anatomie. Zo nu en dan melden zich leerling-artsen bij hem aan om van zijn kennis en expertise te leren.
Op een dag staat het andere hoofdpersonage van de roman – in het boek steevast de Studente genoemd – voor zijn deur. Zij is als een van de eerste vrouwelijke artsen afgestudeerd maar heeft het moeilijk om werk te vinden. Daarom wil ze meer ervaring bij de Dokter opdoen.
Van meet af aan weet de Studente de Dokter rond haar vinger te winden en belanden ze – ietwat voorspelbaar - samen tussen de lakens. Het wordt een liefdesavontuur getekend door seksuele machtspelletjes en manipulaties, door het verleggen van de eigen grenzen en door de bagage van hun eigen verleden. Tegen wil en dank groeien de Dokter en de Studente toch heel langzaam naar elkaar toe. Maar dan slaat ook het noodlot toe…

‘Met mijn gezicht in het deken geduwd, probeerde ik vervolgens te stoppen met ademen. Omdat het kon, omdat zij dat ook had gedaan. Maar mijn lichaam was
Slimmer dan mijn rouwende brein.’

De roman heeft alles wat een lezer kan bekoren: twee boeiende hoofdpersonages, verder uitgediept in flashbacks, een onvoorspelbare, verrassende plot, thema’s die dicht bij ons staan en ons doen nadenken zoals o.a. leven en dood, homoseksualiteit, feminisme, wetenschap en geloof en op de hoofdstukken ingeleide tekstjes behandelen medische en psychologische items. Dit alles gaat niet echt zeer de diepte in, maar dat is voor dit genre van boek ook niet nodig.
Ook de opbouw van de roman is bijzonder: de Dokter schrijft een boek dat veelal is opgebouwd met behulp van fragmenten uit het dagboek van de Studente. De roman die zo ontstaat belicht het verhaal vanuit het perspectief van beiden. Beurtelings kruipt de auteur onder de huid van de Studente en onder die van de arts.
De gebruikte taal is overwegend eenvoudig, helder en toegankelijk, to the point. Met deze compacte manier van schrijven en een indeling in eerder korte hoofdstukken heeft de auteur het voor de lezer gemakkelijk en plezierig om te lezen gemaakt. Er zit ook de nodige vaart in het verhaal.

‘De Studente’ laat zich niet zomaar in een bepaald genrehokje duwen. Het is een eigentijds verhaal geworden in een historische context gevat. Het is een opvallend en fijn boek voor de lezer die een subtiele genremelange wel weet te appreciëren. Al met al levert het boek voldoende leesplezier op om het drie sterren toe te kennen.