Lezersrecensie
Een mythische vertelling
Hartfalen is een novelle van Lydia Rood. Het verhaal speelt zich af in de Veluwse bossen waar een klein meisje haar zomers in villa 't Ruyygebosch doorbrengt.
Het meisje heeft oude botten; de cellen van oeroude bomen hebben op de een of andere manier in haar beendergestel een plaats gevonden. Zij kan zich enkel thuis voelen in een houten huis waar de rook van vuur onder de dakspanten blijft hangen.
De rest van het jaar brengt het meisje haar leven door in een huis in de Velpse straat, samen met haar ouders. Ook daar schept ze een eigen droomwereld, die bevolkt wordt door een faun en een heks. Maar ook in deze wereld wordt ze geconfronteerd met onbegrijpelijke "grotemensendingen". Ze is eigenlijk alleen maar gelukkig als ze een boek vindt dat haar meeneemt naar de tijd van beren, wolven en stormen. Wat het meisje weet, komt uit haar boeken. Haar eigen leven heeft niets te maken met het huis in de Velpse straat, haar ouders en de mensen in de buurt, met school.
Maar ook bij kleine meisjes met oude botten dringt het volwassen bestaan zich op. De faun verdwijnt uit haar leven als ze een mentaal gehandicapt meisje, Doenja leert kennen dat verdacht veel op haar faun gelijkt. De heks blijkt Dorien te zijn, de moeder van Doenja en de vriendin van de vader van ons kleine meisje. Ze krijgt ook een eerste vriendje, Gert en gaat studeren in de stad. Ze ontmoet er studiegenoten die haar het studentenleven leren kennen.
Later trouwt ze en krijgt een dochter.
Teleurgesteld in haar leven en de liefde waar ze zich toch nooit kan thuis voelen, blijft ze in boeken vluchten.
Ze loopt tegen de zestig als de beelden in de mist, die haar als kind zoveel plezier verschaften, terugkeren. Nu vindt ze dit verschijnsel eerder gênant, een teken van vroeg intredende seniliteit.
Op een avond wordt ze, een "verwarde" oude vrouw door de politie opgepakt omdat ze blootsvoets ronddoolt en beweert een huis in brand te hebben gestoken met iemand erin.
De toon van Hartfalen is overwegend mythisch en weemoedig. De schrijfstijl van de auteur Lydia Rood is eenvoudig. Ze gebruikt originele woorden en mooie beeldspraken. Haar verhaal blijft overwegend licht omdat ze haar thema's met humor en relativering benadert.
Hartfalen is in de literaire reeks Literare van GelderBoek Uitgevers verschenen als bibliofiele uitgave. Er is veel zorg gegeven aan de vormgeving van het boek. Het is gebonden in een luxueuze kaft. Boekdelen en hoofdstukken worden gemarkeerd door fraai versierde eerste hoofdletters en andere kanttekeningen, vervaardigd door kunstenares Sophie Crossart.
Lydia Rood is een bekende Nederlandse auteur. Ze schreef jeugdboeken, thrillers, (historische) romans, theaterproducties en non-fictie. Ze studeerde Spaans en werkte als journalist vóór haar carrière als schrijfster. Haar eerste boek verscheen in 1982 en inmiddels heeft ze meer dan honderd titels op haar naam staan.
Lydia Rood groeide op in Velp aan de zoom van de Veluwe en bracht haar zomers door in een houten huis in de Puttense bossen. Hartfalen is duidelijk autobiografisch geïnspireerd.
Het meisje heeft oude botten; de cellen van oeroude bomen hebben op de een of andere manier in haar beendergestel een plaats gevonden. Zij kan zich enkel thuis voelen in een houten huis waar de rook van vuur onder de dakspanten blijft hangen.
De rest van het jaar brengt het meisje haar leven door in een huis in de Velpse straat, samen met haar ouders. Ook daar schept ze een eigen droomwereld, die bevolkt wordt door een faun en een heks. Maar ook in deze wereld wordt ze geconfronteerd met onbegrijpelijke "grotemensendingen". Ze is eigenlijk alleen maar gelukkig als ze een boek vindt dat haar meeneemt naar de tijd van beren, wolven en stormen. Wat het meisje weet, komt uit haar boeken. Haar eigen leven heeft niets te maken met het huis in de Velpse straat, haar ouders en de mensen in de buurt, met school.
Maar ook bij kleine meisjes met oude botten dringt het volwassen bestaan zich op. De faun verdwijnt uit haar leven als ze een mentaal gehandicapt meisje, Doenja leert kennen dat verdacht veel op haar faun gelijkt. De heks blijkt Dorien te zijn, de moeder van Doenja en de vriendin van de vader van ons kleine meisje. Ze krijgt ook een eerste vriendje, Gert en gaat studeren in de stad. Ze ontmoet er studiegenoten die haar het studentenleven leren kennen.
Later trouwt ze en krijgt een dochter.
Teleurgesteld in haar leven en de liefde waar ze zich toch nooit kan thuis voelen, blijft ze in boeken vluchten.
Ze loopt tegen de zestig als de beelden in de mist, die haar als kind zoveel plezier verschaften, terugkeren. Nu vindt ze dit verschijnsel eerder gênant, een teken van vroeg intredende seniliteit.
Op een avond wordt ze, een "verwarde" oude vrouw door de politie opgepakt omdat ze blootsvoets ronddoolt en beweert een huis in brand te hebben gestoken met iemand erin.
De toon van Hartfalen is overwegend mythisch en weemoedig. De schrijfstijl van de auteur Lydia Rood is eenvoudig. Ze gebruikt originele woorden en mooie beeldspraken. Haar verhaal blijft overwegend licht omdat ze haar thema's met humor en relativering benadert.
Hartfalen is in de literaire reeks Literare van GelderBoek Uitgevers verschenen als bibliofiele uitgave. Er is veel zorg gegeven aan de vormgeving van het boek. Het is gebonden in een luxueuze kaft. Boekdelen en hoofdstukken worden gemarkeerd door fraai versierde eerste hoofdletters en andere kanttekeningen, vervaardigd door kunstenares Sophie Crossart.
Lydia Rood is een bekende Nederlandse auteur. Ze schreef jeugdboeken, thrillers, (historische) romans, theaterproducties en non-fictie. Ze studeerde Spaans en werkte als journalist vóór haar carrière als schrijfster. Haar eerste boek verscheen in 1982 en inmiddels heeft ze meer dan honderd titels op haar naam staan.
Lydia Rood groeide op in Velp aan de zoom van de Veluwe en bracht haar zomers door in een houten huis in de Puttense bossen. Hartfalen is duidelijk autobiografisch geïnspireerd.
1
Reageer op deze recensie
