Lezersrecensie
Omdat je niet kunt stoppen
09 oktober 2016
Anna Karenina is met zo'n 1000 pagina's een van de dikkere klassiekers. Het is echter absoluut geen uitdaging om al deze pagina's te lezen: je begint aan Tolstoj en kunt zijn werk niet meer weg leggen. De drang om te weten hoe het verder gaat, de prachtige zinnen en boeiende gesprekken zijn op zich al voldoende om het boek tot een meesterwerk te maken. Voor mij is Tolstoj echter een van de grootste schrijvers, vanwege zijn kunst om een eenheid te smeden.
Anna Karenina combineert twee verhaallijnen, een van een jonge vrouw die wil leven en de strijd aan gaat met de maatschappelijke normen en een van een man, Levin, die met zijn eigen vraagstukken worstelt. Beide personages zoeken hun weg in het leven en ontmoeten elkaar slechts één keer. Beide verhaallijnen worden aan elkaar gekoppeld door de personage van Stepan Arkadjitsj, de broer van Anna en de vriend van Levin. Boeken met twee verhaallijnen zijn normaal gesproken enigszins irritant om te lezen; het continue switchen tussen karakters, gebeurtenissen, emoties en dergelijke belemmert dan het lezen. Tolstoj weet dit probleem echter te vermeiden, beide personages hebben namelijk hun eigen problemen en zoeken hun eigen weg, maar hebben toch genoeg overeenkomsten, gezamenlijke kennissen en plaatsen om er toch een geheel van te maken.
Tolstoj sleurt je aan de kant van Anna mee in een emotionele achtbaan. Hij weet de gevoelens van haar zeer treffend te beschrijven, als lezer voel je bijvoorbeeld de wanhoop en de tweestrijd die in haar woedt, met aan de ene kant de liefde voor haar zoon en aan de andere kant de wens om haar hart te volgen. Het verhaal van Levin daarentegen is voor een groot gedeelte filosofischer en reflecteert Tolstoj zijn eigen zoektocht naar de zin van het leven. De combinatie van liefdesverhaal en diepere zoektocht naar zichzelf is zeer geslaagd, Tolstoj heeft beide tot een eenheid weten te smeden. Deze eenheid in combinatie met de prachtige zinnen en boeiende personages maken van Anna Karenina een ware klassieker waar je met veel plezier voor gaat zitten.
Anna Karenina combineert twee verhaallijnen, een van een jonge vrouw die wil leven en de strijd aan gaat met de maatschappelijke normen en een van een man, Levin, die met zijn eigen vraagstukken worstelt. Beide personages zoeken hun weg in het leven en ontmoeten elkaar slechts één keer. Beide verhaallijnen worden aan elkaar gekoppeld door de personage van Stepan Arkadjitsj, de broer van Anna en de vriend van Levin. Boeken met twee verhaallijnen zijn normaal gesproken enigszins irritant om te lezen; het continue switchen tussen karakters, gebeurtenissen, emoties en dergelijke belemmert dan het lezen. Tolstoj weet dit probleem echter te vermeiden, beide personages hebben namelijk hun eigen problemen en zoeken hun eigen weg, maar hebben toch genoeg overeenkomsten, gezamenlijke kennissen en plaatsen om er toch een geheel van te maken.
Tolstoj sleurt je aan de kant van Anna mee in een emotionele achtbaan. Hij weet de gevoelens van haar zeer treffend te beschrijven, als lezer voel je bijvoorbeeld de wanhoop en de tweestrijd die in haar woedt, met aan de ene kant de liefde voor haar zoon en aan de andere kant de wens om haar hart te volgen. Het verhaal van Levin daarentegen is voor een groot gedeelte filosofischer en reflecteert Tolstoj zijn eigen zoektocht naar de zin van het leven. De combinatie van liefdesverhaal en diepere zoektocht naar zichzelf is zeer geslaagd, Tolstoj heeft beide tot een eenheid weten te smeden. Deze eenheid in combinatie met de prachtige zinnen en boeiende personages maken van Anna Karenina een ware klassieker waar je met veel plezier voor gaat zitten.
1
Reageer op deze recensie