Een speels en tegelijkertijd volwassen debuut

De boekenliefde spat ervan af in dit debuut van Kristen Perrin, een Amerikaanse auteur die momenteel in Engeland woont. Enna tegen het Inktgenootschap is het eerste deel van een magische nieuwe serie, waarvan ook het tweede boek al is aangekocht door Nederlandse uitgeverij De Fontein. Het boek wordt uitgegeven in hun ‘Magische mysteries’-reeks en is vertaald door Anne Douqué.

Wanneer Enna in haar moeders boekhandel een man betrapt tijdens het schrijven in een zeldzame eerste editie, vindt ze overal sporen van geheimzinnig gloeiende groene inkt. En dat is niet alles: Londen is onmiskenbaar veranderd. Alleen is Enna is de enige die het lijkt te zien … en misschien haar oma, die de laatste tijd niet meer zo duidelijk is. Enna vindt een kaartje voor het magisch toelatingsexamen van het Inktgenootschap en besluit te infiltreren, zodat ze hen van binnenuit kan tegenhouden.

Het vlot geschreven verhaal volgt een bekend stramien: een geheim genootschap, magische opdrachten en mensen die niet zijn wat ze lijken. Toch geeft Enna tegen het Inktgenootschap er een paar verrassende en interessante draaien aan. Enna zit precies op die grens tussen kind en tiener, zij geniet nog van fantasievolle spelletjes en kattenkwaad, haar beste vriendin denkt al aan jongens en lipgloss. Dat zorgt voor wrijving en de tweestrijd in Enna geeft een diepere laag aan het hoofdpersonage. Een die heel wat jonge tieners in dezelfde situatie zal aanspreken.

Dat Enna besluit te infiltreren in een toelatingsexamen dat niet voor haar bedoeld is, zorgt voor een goede reden waarom zij niet weet wat er om haar heen gaande is. Dat maakt het verhaal veel realistischer dan andere boeken in dezelfde lijn en toont dat Perrin goed nagedacht heeft over haar opbouw. Net als Enna weet de lezer niet wat precies de bedoeling is, maar de gevolgen van het herschrijven van boeken zijn maar al te duidelijk. De auteur blinkt uit op de momenten dat ze duidelijk plezier aan het schrijven beleeft, zoals de aftakeling van een Londen dat steeds minder herkenbaar wordt. Bovendien zet het de lezer aan het denken over de impact van boeken op al onze levens én de maatschappij.

Het fijne aan Enna tegen het Inktgenootschap is dat alle personages nut hebben en het verhaal voortstuwen. Ook oma, die steeds warriger wordt, is niet zomaar een extra zorg voor Enna maar is intiem verbonden met het verhaal. Bovendien is haar kledingkast nieuwsgierigmakend, waar kledingstukken uit alle tijden te vinden zijn. De lezer vormt een idee, maar wordt toch verrast door de uiteindelijk ontknoping. Perrin koos een niet voor de hand liggend antwoord en stijgt daarmee ruim boven de enigszins voorspelbare opbouw uit. Ook Enna’s oplossing voor het probleem is elegant, volwassen zelfs, en maakt het verhaal mooi rond door terug te verwijzen naar de eerder geleerde les.

Dat Enna tegen het Inktgenootschap het eerste deel van een serie is, wordt duidelijk in de laatste hoofdstukken en het toegevoegde teaser-hoofdstuk van het aanstaande tweede deel. Perrin kiest voor een nieuw soort magie in haar volgende boek dat niet op zoek is naar Enna, maar naar haar beste vriendin. Zo weet de auteur behendig te vermijden dat haar hoofdpersonage al te speciaal wordt en blijft de boodschap van samenwerking behouden. Dit debuut smaakt absoluut naar meer en naar het tweede deel zal dan ook reikhalzend uitgekeken worden. Denk je dat het niet beter kan na boekenmagie? Think again: drakenmagie!