Geweldige personages en een mooi verhaal

In dit verhaal volgen we een bijzonder gezelschap. Gio is een vaderlijke androïde, Ratched een verpleegmachine en Rambo schoonmaak machine en Victor hij is een mens. Ze wonen samen in een boomhuis. Victor vindt op een dag Hap, een onbekende androïde en hij gaat hem repareren. Wanneer Hap perongeluk Robots informeert over de verblijfplaats, is het gezin niet langer veilig. Die robots jagen juist op mensen en op robots die niet mee werken met de overheid. Een overheid waar robots hun doel moeten volgen, anders zijn zij onbruikbaar.
Gio wordt gevangengenomen en teruggebracht naar zijn oude laboratorium. Victor krijgt Gio zijn verleden te horen en Hap heeft dat ook een grote rol in gespeeld. Victor wilt Gio redden en samen met Rambo, Ratched en Hap gaat hij op zoek naar Gio. Ze moeten op tijd zijn om Gio te redden want straks wordt ontmantelt of erger nog hij wordt hergeprogrameerd. Onderweg, verscheurd door tegenstrijdige gevoelens van verraad en genegenheid, moet Vic voor zichzelf beslissen: kan hij de liefde van Hap accepteren?


Dit verhaal is weer prachtig geschreven. In het begin moest ik even in komen, maar daarna kon ik niet stoppen met lezen. Klune heeft weer hele leuke personages neer weten te zetten, die erg grappig maar ook liefdevol met elkaar omgaan. De personages hebben allemaal hun eigen trekjes en dat maakt het juist er leuk. Ik heb hierdoor hardop zitten lachen en genoten van de chemie tussen hen. De wereld waarin zij leven werd erg goed omschreven, soms iets te langdradig waardoor ik het even terug moest lezen of uit het verhaal ging. De hoofdstukken zijn wel wat langer, maar ik vloog er doorheen. Het verhaal heeft kenmerken van Pinokkio en de tovenaar van Oz. Het eind heb ik weer even een traantje gelaten en kwam alles mooi bij elkaar. Ik heb ervan genoten! Klune heeft weer een mooi verhaal geschreven.