Clichématig, maar toch diepgaand

Dit boek gaf me het gevoel dat ik op een warme winteravond naar een kerstfilm zat te kijken. In realiteit las ik dit boek op een frissere zomeravond. Ik was direct verkocht toen ik het beginfragment las. Wren, een jonge advocate, helpt de vader van Aaron in een medische rechtszaak. Hij heeft het moeilijk met de situatie, maar ook Wren heeft het niet makkelijk. Zij heeft recentelijk vernomen dat ze het gen draagt van vroege Alzheimer. Doorheen de worstelingen van het leven, strijden ze ook met en tegen de gevoelens voor elkaar. Dit is het eerste boek dat ik lees van Perkins, maar ik overweeg er nog wel eentje te lezen.

Allereerst waren de eerste paar connecties tussen Aaron en Wren heel erg clichématig. De ontmoetingen kwamen als uit een kerstfilm. Voorspelbaar, maar wel enorm leuk en schattig. De chemie tussen de personages is ook zeker aanwezig en er is erg over de karakters nagedacht. er zit veel detail in de ruimtes en in de diepere gedachtegang.

Om eerlijk te zijn is had ik wel net iets meer verwacht van de diepgaande topics en minder van de romantiek. Het boek gaat in zekere zin wel over Alzheimer, en dit wordt realistisch verteld. Dit komt vooral tot uiting in de moeder van Wren. We lezen niet zo veel over de ziekte zelf; wel over de gedachte om de ziekte ooit te krijgen. Daar draait dit boek voornamelijk over. Wren is erg perfectionistisch en eenzaam omdat ze bang is ooit haar geheugen te verliezen. Die angst is enorm goed naar voren gebracht en is de rode draad doorheen het verhaal. Toch was het liefdesaspect belangrijker dan de Alzheimer of de rechtszaak, het was net allemaal iets te rooskleurig gebracht.

Halverwege het boek begint de romantiek het verhaal over te nemen. Hierbij valt er heel veel naar de achtergrond. Op de angst van dementie na. Die blijft. Het wordt ook wat meer spicy. Dit was voor mij niet nodig, maar voor de liefhebber ook niet overbodig.

Al bij al is het een enorm tof boek. De struggles van de hoofdpersonages zijn realistisch en het is ook echt een volwassen topic. Het dagelijkse werkleven wordt verworven met het leven in tijden van ziekte en andere moeilijkheden. Maar het heeft ook een positieve boodschap. Je moet je niet altijd op het negatieve focussen. Er zijn zoveel positieve dingen in het leven waar je van moet genieten zolang de tijd strekt.