Niet dezelfde magie als de eerste keer

De eerste keer dat ik dit boek las, vond ik het geweldig. NimmerNimmer zal altijd een plekje in mijn hart behouden. Toch vond ik het minder. Ik denk dat dit ook vooral aan de leeftijd ligt.

Het verhaal vind ik nog steeds heel leuk bedacht. Megan komt erachter dat ze de dochter is van de elfenkoning. Zo raakt ze ook in problemen verstrikt. Er is de dreiging van de ijzerelfen, haar love triangle met puck en Ash, haar verdwenen broertje. Het zijn allemaal hele leuke twists, maar er mist iets: De leukheid van de personages.

Megan is zoooooo naïef, bijna niet te begrijpen. Ze zou haar eigen leven opgeven voor onbekenden. Je zou denken dat ze wat slimmer zou worden in dit gevaarlijke land. Ook Ash is zeker een vlak karakter. Hij is best saai. De koning en koningin hebben bijna geen nut. De leukste personages zijn sowieso Puck en de Kat. Zij brengen de humor in het verhaal.

Hoewel het einde zeker meeviel en origineel was, kon het zeker beter. Ik ga wel nog zeker het tweede verhaal lezen van nieuwsgierigheid. Ik was namelijk al veel vergeten. Hopelijk is het tweede deel beter.