Prentenboek met mooie tegeltjesmoraal

Er zijn prentenboeken, waarvan je na tien keer lezen nog niet weet wat de achterliggende boodschap is. En er zijn prentenboeken waarbij de levensles van iedere pagina spat. Roza Rozeur, Ingenieur is er eentje in de laatste categorie. Roza zou het allerliefst ingenieur willen worden. Op haar kamertje bouwt ze de meest maffe en grappige constructies. Maar aan anderen laten zien wat ze gemaakt heeft, durft ze niet meer. Haar oom lachte haar een keer zo keihard uit, dat ze haar bouwsels sindsdien maar onder het bed verstopt. Gelukkig heeft ze een geweldige tante, die haar helpt inzien dat mislukkingen je juist verder helpen. Vanaf dat moment bloeit Roza op tot de geweldige ingenieur die ze wilde worden.  

De oorspronkelijke titel van het boek is Rosie Revere, Engineer. Deze New York Times bestseller is geschreven door Andrea Beaty, geïllustreerd door David Roberts en verschenen in 2013. Op de laatste pagina van het boek staat uitgelegd dat dit boek een ode is aan alle vrouwen die tijdens de Tweede Wereldoorlog onder andere in fabrieken hebben gewerkt aan legervoertuigen, en zo hun aandeel leverden in de strijd. Uitgeverij Nieuwezijds, die onder andere kinder- en jeugdboeken uitgeeft over wetenschap en techniek, heeft het boek door Edward van de Vendel laten vertalen in het Nederlands.  

Het onderwerp van dit verhaal is herkenbaar voor veel kinderen en helaas zelfs voor veel volwassen. Juist daardoor is de boodschap van dit boek ontzettend mooi. Het verhaal heeft geen enkele dubbele bodem; de situatie, de twijfels, de schaamte van Roza, alles wordt benoemd. Kinderen kunnen zich hierdoor gemakkelijk identificeren met Roza en haar gevoelens. Ook de moraal van het verhaal staat letterlijk in de tekst: ‘Want dingen mislukken. Dat hoort bij het leven. Maar fout gaat het pas als je op hebt gegeven.’ Je zou hem zo op een tegeltje in de kinderkamer hangen.  

De illustraties op mat papier zijn met waterverf, penseel en inkt gemaakt op wit aquarelpapier. Er is veel te zien op iedere plaat, maar toch oogt het geheel door de witte achtergrond, de matte afwerking en het kleurgebruik vrij rustig. De illustraties en tekst vullen elkaar goed aan. Hier en daar is een achtergrond van ruitjespapier gebruikt, zoals op de cover, om een wiskundig tintje te geven aan het boek. In het boek werkt dit heel goed, maar de cover wordt er wat minder toegankelijk door. Niettemin is het wel onderscheidend.

Waar de boodschap en de illustraties een dikke voldoende krijgen, stelt de tekst toch enigszins teleur. Het vertalen van een tekst op rijm – want daar is in dit boek sprake van – is natuurlijk een uitdaging op zich, laat dat duidelijk zijn. Maar wanneer er in een rijmende tekst een duidelijk metrum wordt gebruikt, dan zwakt de tekst simpelweg af wanneer van dat metrum af wordt geweken. Helaas is het Van de Vendel niet gelukt om het metrum overal aan te houden, waardoor de tekst minder sterk is dan hij had kunnen zijn. Gelukkig compenseert hij dat met een aantal mooie vondsten, zoals: ‘Maar plannen zijn koppig en krijgen zo’n kracht, dat wie ze bedacht heeft niet slaapt in de nacht’. Daar word je toch wel weer blij van.  

Uiteindelijk blijft het boek dan ook een aanrader, zeker door de mooie en belangrijke boodschap die voor ieder kind waardevol is. En je zult merken dat die belangrijke levensles ook in je eigen gedachten nog een hele tijd blijft hangen.