Lezersrecensie
Grootse finale van de Bergmankronieken met ruimte voor een toegift
'De Schuld' (originele titel: Skulden man bär) is het achtste boek van het Zweedse auteursduo Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt. Onder de naam Hjorth Rosenfeldt schreven zij een thrillerserie, die inmiddels bekend staat als De Bergmankronieken.
De lezer wordt meegenomen in het verhaal van de eigenzinnige Sebastian Bergman. Hij is (één van) de hoofdpersonage(s) van dit boek en van de serie. Bergman is opgeleid als psycholoog en criminele profiler. Na schokkende gebeurtenissen in zijn privéleven heeft hij zich teruggetrokken uit het politiewerk en het sociale leven. Gedurende de serie treedt Sebastian echter steeds frequenter op als adviseur van de recherche en raakt zo nauw betrokken bij het politieteam, waarvan ondermeer Vanja Lithner en Ursula Andersson deel uitmaken.
'De Schuld' draait, zoals je bij een literaire thriller mag verwachten, om de vraag heen wie de moorden waar het rechercheteam van Vanja Lithner mee te maken krijgt, heeft gepleegd en waarom.
Het boek is echter veel meer dan dat. In 'De Schuld' zitten diverse terugblikken en verwijzingen naar eerdere boeken uit de zeven eerdere delen van de Bergmankronieken. Deze verwijzingen hebben betrekking op persoonlijke ontwikkeling die de personages hebben doorgemaakt en eerdere politieonderzoeken. Hierdoor heeft het boek een diepere laag, die de lezer gaandeweg ontdekt.
Een voorbeeld hiervan is te vinden op pagina 132 van 'De Schuld': "Sebastian haalde diep adem. Was dit de juiste manier? Hij besloot dat het waarschijnlijk zo was. Hij had heel lang alles en iedereen genegeerd. Wat ze van hem vonden, hoe zijn gedrag anderen beïnvloedde. Hij had niemand nodig, gaf om niemand. Hij had zichzelf het belangrijkst gevonden. Tot Vanja en later Amanda in zijn leven kwamen."
Ik heb alle eerdere delen van de Bergmankronieken op volgorde gelezen (verslonden!). Of het boek goed leesbaar is voor lezers die de eerdere delen niet (allemaal) hebben gelezen, kan ik daarom niet beoordelen. Om de verbanden tussen de (hoofd)personages goed te kunnen begrijpen en om de verhaallijn op waarde te kunnen schatten, raad ik aan om de serie op volgorde te lezen.
'De Schuld' is opgebouwd uit korte hoofdstukken van enkele bladzijdes. De zinnen zijn over het algemeen kort en vlot te lezen. Het boek is logisch, overzichtelijk en goed te volgen. Er wordt geregeld gewisseld van vertelperspectief. Dit komt de spanningsboog ten goede.
Een zeer kritische lezer zou de geloofwaardigheid van het boek kunnen noemen als minpuntje, maar Hjorth Rosenfeldt compenseert dit ruimschoots door de geweldig opgebouwde spanning en de verrassende ontknoping.
Volgens de achterflap van 'De Schuld' zou dit boek de "grootse finale van De Bergmankronieken" betreffen. In de eerste plaats als liefhebber van deze serie, maar ook omdat dit boek nog voldoende aanknopingspunten biedt voor een vervolg, hoop ik op een toegift door deze schrijvers.
Plot: 4
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 5
Psychologie: 4
Ik geef 'De Schuld' van Hjorth Rosenfeldt 4 sterren.
De lezer wordt meegenomen in het verhaal van de eigenzinnige Sebastian Bergman. Hij is (één van) de hoofdpersonage(s) van dit boek en van de serie. Bergman is opgeleid als psycholoog en criminele profiler. Na schokkende gebeurtenissen in zijn privéleven heeft hij zich teruggetrokken uit het politiewerk en het sociale leven. Gedurende de serie treedt Sebastian echter steeds frequenter op als adviseur van de recherche en raakt zo nauw betrokken bij het politieteam, waarvan ondermeer Vanja Lithner en Ursula Andersson deel uitmaken.
'De Schuld' draait, zoals je bij een literaire thriller mag verwachten, om de vraag heen wie de moorden waar het rechercheteam van Vanja Lithner mee te maken krijgt, heeft gepleegd en waarom.
Het boek is echter veel meer dan dat. In 'De Schuld' zitten diverse terugblikken en verwijzingen naar eerdere boeken uit de zeven eerdere delen van de Bergmankronieken. Deze verwijzingen hebben betrekking op persoonlijke ontwikkeling die de personages hebben doorgemaakt en eerdere politieonderzoeken. Hierdoor heeft het boek een diepere laag, die de lezer gaandeweg ontdekt.
Een voorbeeld hiervan is te vinden op pagina 132 van 'De Schuld': "Sebastian haalde diep adem. Was dit de juiste manier? Hij besloot dat het waarschijnlijk zo was. Hij had heel lang alles en iedereen genegeerd. Wat ze van hem vonden, hoe zijn gedrag anderen beïnvloedde. Hij had niemand nodig, gaf om niemand. Hij had zichzelf het belangrijkst gevonden. Tot Vanja en later Amanda in zijn leven kwamen."
Ik heb alle eerdere delen van de Bergmankronieken op volgorde gelezen (verslonden!). Of het boek goed leesbaar is voor lezers die de eerdere delen niet (allemaal) hebben gelezen, kan ik daarom niet beoordelen. Om de verbanden tussen de (hoofd)personages goed te kunnen begrijpen en om de verhaallijn op waarde te kunnen schatten, raad ik aan om de serie op volgorde te lezen.
'De Schuld' is opgebouwd uit korte hoofdstukken van enkele bladzijdes. De zinnen zijn over het algemeen kort en vlot te lezen. Het boek is logisch, overzichtelijk en goed te volgen. Er wordt geregeld gewisseld van vertelperspectief. Dit komt de spanningsboog ten goede.
Een zeer kritische lezer zou de geloofwaardigheid van het boek kunnen noemen als minpuntje, maar Hjorth Rosenfeldt compenseert dit ruimschoots door de geweldig opgebouwde spanning en de verrassende ontknoping.
Volgens de achterflap van 'De Schuld' zou dit boek de "grootse finale van De Bergmankronieken" betreffen. In de eerste plaats als liefhebber van deze serie, maar ook omdat dit boek nog voldoende aanknopingspunten biedt voor een vervolg, hoop ik op een toegift door deze schrijvers.
Plot: 4
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 5
Psychologie: 4
Ik geef 'De Schuld' van Hjorth Rosenfeldt 4 sterren.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van ANVDB
Gesponsord
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder met zijn kenmerkende warmte, scherpzinnigheid en humor.
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
Parijs 1942. Miri ontsnapt aan een razzia en komt terecht op het platteland. Op een nacht krijgt ze een gevaarlijke missie. Slaagt ze erin om zowel haar eigen leven als dat van anderen te redden?
