Onhandige genegenheid tussen twee bevriende mannen

De acht bergen beschrijft een ietwat onhandige, maar in toenemende mate liefdevolle vriendschap tussen twee mannen. Liefdevol in de zin van dat naar goede masculiene traditie praten over emoties wordt vermeden, maar in de omgang tussen beide mannen blijkt de wederzijdse vriendschappelijke genegenheid toch duidelijk.

De bergen spelen de belangrijkste bijrol in het boek. Enerzijds de Noord-Italiaanse berg waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt en anderzijds de Himalaya waar de hoofdpersoon ook veel te vinden is voor zijn werk. Ik zag dat velen het boek prezen vanwege de beschrijvingen van die bergen en de natuur. Misschien dat ik daardoor te hoge verwachtingen had, maar ik herken die lof niet erg. Jazeker, landschap en natuur komt veel voorbij, maar veel meer dan feitelijke beschrijvingen zijn het niet.

Ik heb het boek met plezier gelezen en het is soepel geschreven. De karakters zijn heel redelijk uitgewerkt, maar de verhaallijn is niet erg duidelijk. Het is alsof je op een gegeven moment in het leven van beide mannen (dan nog jongens) dondert en er enkele tientallen jaren later weet uit verdwijnt. In die periode zijn er heus interessante dingen gebeurd, maar echt een duidelijke bedoeling of moraal kent het boek niet.