Prachtig, ontroerend en maatschappelijke relevant boek

De kleur paars (The colour purple) is een nogal monumentaal boek uit de wereldbibliotheek waarbij arme zwarte Amerikanen in het zuiden van dat land centraal staan. Dan zou je denken dat racisme het dominante thema is, maar ondanks dat het verschil tussen blank en zwart veelvuldig terugkomt, denk ik toch niet dat het het hoofdthema is. Dat is bovenal zelfbewust worden, juist ook als je in de meest kansarme omstandigheden opgroeit waarbij armoede, seksuele en fysieke onderdrukking en grote ongelijkheid nogal overdonderend het leven kleuren.

Cellie, de hoofdpersoon maakt zo ongeveer de slechtst denkbare start in het leven. Maar ze blijkt te beschikken over grote veerkracht, al moet die wel worden aangewakkerd door een andere vrouw, die tegenstrijdig genoeg ook de minnares is van Cellies man.

De manier waarop de tijdgeest wordt vormgegeven is bijzonder goed geslaagd. En dat geldt zeer zeker ook voor de karakters: die spatten van de pagina's af en krijgen zoveel geloofwaardig profiel dat het boek ontzettend leesbaar maakt. De verhaallijn, vol van onuitgesproken emancipatie en rehabilitatie is ondanks de soms zware thema's ook ontzettend goed opgebouwd. Met name de twee zussen die elkaar decennia brieven schrijven zonder dat die wederzijds worden gelezen werkt echt heel goed.

Eigenlijk zou dit boek verplicht op je leeslijst moeten staan. Er zijn zoveel actuele thema's die geraakt worden: kolonisatie, racisme, homoseksualiteit, kansengelijkheid, huiselijk geweld. Maar dat gebeurt niet op een fanatieke, activistische manier, maar onuitgesproken door de ogen van Cellie en de mensen om haar heen. En dat maakt het boek juist ontzettend geloofwaardig. Een extra bonus is dan nog dat het boek tegelijkertijd elementen heeft van een religieuze zoektocht en een dialoog met God. Opnieuw zonder dat dit zwaar en heftig wordt, maar juist altijd lichtvoetig blijft ondanks de zware thema's. Vakmanschap van de auteur en al met al een zeer aan te bevelen meesterwerk dat je aan het denken zet én wat je ook zal vertederen.