Trage aanloop, maar wel érg goed!

Dit boek wordt gezien als een van de beste fantasyboeken door liefhebbers van het genre. En ik begrijp het wel, al duurt het een tijd voordat het verhaal gaat vliegen. Wat bij de vele andere fantasyboeken 'mis' gaat in mijn ogen is dat het verhaal zelf onvoldoende is en dat het te veel moet hebben van grote, epische gebeurtenissen. Vaak wordt het karakter van de hoofdpersoon nog wel aardig uitgewerkt, maar van de andere belangrijke personages uitsluitend functioneel voor het verhaal en daarmee dun. In De naam van de wind is dat anders: je moet een beetje wennen aan de traagte, die op een gegeven moment toch wel in een prettig ritme beland. Maar zelfs aan het einde van het boek zijn lang niet alle verhalen en karakters helemaal uitgekristaliseerd. Wat er tegelijkertijd wel is gebeurd, is dat ze diepte hebben gekregen. Je proeft aan alles dat er nog veel gaat komen, dat je nog veel nieuwe kanten van de karakters zult zien. In die zin is auteur Patrick Rothfuss een meester in suspense. En het boek bevat geen overdaad aan magie en draken, geen eindeloos heen en weer trekkende legers en epische gevechten. Het verhaal wordt klein gehouden terwijl je aan alles voelt dat het een groot verhaal gaat worden. Die spanningsopbouw werkt uitstekend. En karakters als Bast, Denna, Ambrosius, Auri en de meesters van de universiteit: aan alles is merkbaar dat zij nog een grote rol gaan spelen.

Wat zonder twijfel bijdraagt aan de cultus rond dit boek en deze auteur is dat er na het succesvolle deel 1 een deel 2 kwam, vervolgens twee delen die ingaan op een ander spoor en nevenkarakters centraal zet, maar dat er 18 jaar na het verschijnen van het eerste deel nog steeds geen afsluitend deel drie van de trilogie is. Ik ga deel twee zeker lezen, en me daarna voegen tot de mopperende fanbase die vol luidruchtig ongeduld deel drie gaat afwachten.

Dit boek heeft mijn eerdere voorliefde voor het fantasygenre weer wat aangewakkerd. Ik was de bombastische verhalen een beetje zat en alles begon op elkaar te lijken. Maar eerlijk is eerlijk: De naam van de wind is een heel oorspronkelijk en lezenswaardig fantasyboek dat ik met veel plezier heb gelezen.