Meesterlijke wijze van het neerzetten en ontwikkelen van karakters

"Een moeilijke jeugd is een onzichtbare vijand. Je weet nooit wanneer hij toeslaat."

Dit boek is een prachtig familie-epos, door de ogen van Jules, de jongste van drie kinderen die al jong hun ouders verliezen. Naast een familie-epos is het boek ook een rijk verhaal over ware liefde, op verschillende lagen.

De liefdevolle en uiterst ingenieuze constructie én ontwikkeling van de karakters is van wereldniveau. Met een speciale vermelding voor hoe de auteur het karakter Alva beschrijft. Heel langzaam ontvouwt haar getroebleerde persoonlijkheid zich en niet alle gebeurtenissen die grote impact op haar hebben gehad worden helemaal uiteengezet. Alsof de auteur zich verantwoordelijk voelt om de privacy van Alva wat te beschermen. Het voegt gek genoeg heel veel toe in hoe zij voor de lezer gaat lezen. Maar ook andere opvallende karakters zijn geweldig gemaakt, ook al zijn ze soms nogal excentriek.

Mensen die een onderhoudende, meanderende verhaallijn op prijs stellen, af en toe verrast willen worden door mooie zinnen en rake filosofische inzichten (zoals bijvoorbeeld de zin waar ik deze recensie mee begin) grijpen bij dit boek niet mis. Kortom: een prachtig boek, waarbij ik het niet altijd droog kon houden.