Lezersrecensie
Een leuk, prettig leesbaar en feelgood boek.
Een heel makkelijk weglezend romantisch verhaal dat zich grotendeels afspeelt tijdens een meerdaagse wandeltocht dwars door Verenigd Koninkrijk. De hoofdpersonen zijn beide in de liefde beschadigd en terwijl ze verliefd worden worden ze met hun eigen opgelopen schade geconfronteerd. En dat gaat natuurlijk niet alleen maar goed. Maar liefhebbers van een happy end grijpen bij dit boek niet mis.
Het boek beschrijft een mooie, uitdagende wandelroute. Ik denk dat de auteur zijn best heeft gedaan om de beschrijvingen van de natuur mooi neer te zetten, maar die blijven toch een beetje eendimensionaal. In de zin van dat een van de karakters zegt dat het mooi is, maar voor de lezers is het een meer, een berg, stenen. Daar had veel meer in gezeten om het veel beeldender te maken.
Een absolute reden om dit boek te lezen is het taalgebruik. Het boek zit tjokvol leuke, spitsvondige formuleringen en creatieve beeldspraak. Meer dan genoeg om regelmatig even te grinniken. Wat wel jammer is, is dat volgens mij de vertaling beter had gekund. Vaak kon je door de ietwat gekunstelde Nederlandse zinnen horen wat de oorspronkelijke Engelse zin was. Zinnetjes als 'Nee, ik ben oké', die naar mijn idee een draak van een anglicisme is. Maar er zullen heel veel lezers zijn die hier geen enkel probleem mee hebben.
Het boek beschrijft een mooie, uitdagende wandelroute. Ik denk dat de auteur zijn best heeft gedaan om de beschrijvingen van de natuur mooi neer te zetten, maar die blijven toch een beetje eendimensionaal. In de zin van dat een van de karakters zegt dat het mooi is, maar voor de lezers is het een meer, een berg, stenen. Daar had veel meer in gezeten om het veel beeldender te maken.
Een absolute reden om dit boek te lezen is het taalgebruik. Het boek zit tjokvol leuke, spitsvondige formuleringen en creatieve beeldspraak. Meer dan genoeg om regelmatig even te grinniken. Wat wel jammer is, is dat volgens mij de vertaling beter had gekund. Vaak kon je door de ietwat gekunstelde Nederlandse zinnen horen wat de oorspronkelijke Engelse zin was. Zinnetjes als 'Nee, ik ben oké', die naar mijn idee een draak van een anglicisme is. Maar er zullen heel veel lezers zijn die hier geen enkel probleem mee hebben.
1
Reageer op deze recensie