Lezersrecensie
Goed geslaagde 'cozy crime'
Af en toe ben je, als je een klein beetje lijkt op mij, op zoek naar een licht, plezierig boek om de zware en meer litteraire boeken mee af te wisselen. Echter, de kans is dan groot dat je in flauwe slapstick terecht komt, of de zoveelste voorspelbare detective (ook wel: het mannelijke equivalent van de Boeketreeks). Daarom is het een klein cadeautje als je op een boek stuit dat precies goed is voor de afwisseling tussen de wat grotere werken.
Misschien dat ik Miss Merkel en een onverwachte wending daarmee zelfs iets tekort doe. Want het is een alleraardigst boek uit het genre 'Cozy Crime'; zeer geschikt voor leifhebbers van Midsommer Murders en Father Brown.
Wat het boek aardig maakt is het speelse gebruik van een bekende hoofdpersoon, Angela Merkel, die zich na haar aftreden als Bondskanselier en haar pensioen in dit boek ontpopt tot amateurdetective. Dat doet ze in een setting met een aantal leuk uitgewerkte karakters om haar heen: haar man, de mopshond Poetin en Mike de bodyguard.
Het plot van het boek leest bij vlagen als een knipogende parodie op de grote detectives waarbij er zich van alles voordoet, de verdenkingen gaandeweg van de een naar de ander schuift (en weer terug) en waar in de slotscène alle karakters zich verzamelen en de hoofdpersoon met een spitsvondige monoloog het mysterie ontrafelt. Wat dit boek extra leesbaar maakt is dat de auteur zich bedient van een licht plagerige humor die uitstekend past in het boek. Dat zorgt voor regelmatige gniffels tijdens het lezen.
Kortom: het boek is een soort vriendelijke allemansvriend, onderhoudend, komisch en lichtvoetig. Drieënhalve ster.
Misschien dat ik Miss Merkel en een onverwachte wending daarmee zelfs iets tekort doe. Want het is een alleraardigst boek uit het genre 'Cozy Crime'; zeer geschikt voor leifhebbers van Midsommer Murders en Father Brown.
Wat het boek aardig maakt is het speelse gebruik van een bekende hoofdpersoon, Angela Merkel, die zich na haar aftreden als Bondskanselier en haar pensioen in dit boek ontpopt tot amateurdetective. Dat doet ze in een setting met een aantal leuk uitgewerkte karakters om haar heen: haar man, de mopshond Poetin en Mike de bodyguard.
Het plot van het boek leest bij vlagen als een knipogende parodie op de grote detectives waarbij er zich van alles voordoet, de verdenkingen gaandeweg van de een naar de ander schuift (en weer terug) en waar in de slotscène alle karakters zich verzamelen en de hoofdpersoon met een spitsvondige monoloog het mysterie ontrafelt. Wat dit boek extra leesbaar maakt is dat de auteur zich bedient van een licht plagerige humor die uitstekend past in het boek. Dat zorgt voor regelmatige gniffels tijdens het lezen.
Kortom: het boek is een soort vriendelijke allemansvriend, onderhoudend, komisch en lichtvoetig. Drieënhalve ster.
1
Reageer op deze recensie