Uitstekend derde deel van deze serie, met het beste plot tot nu toe!

Kijk: dit is mooi! Het is opvallend dat thrillerschrijvers die een serie met de zelfde karakters schrijven ofwel gaandeweg steeds minder goed worden (laten we zeggen: het uitmelken van het eerste succesvolle deel), ofwel steeds beter worden. Dat laatste is bij Yrsa Sigurdardottir beslist het geval: dit derde deel uit de serie is beduidend beter dan de eerste twee die ook zeker al wel het lezen waard zijn.

Halverwege deze thriller dacht ik te weten hoe de vork in de steel zat. En ik zat er naast (in tegenstelling tot het eerste deel, daar had ik het plot al heel snel door). Hier bleek het plot een stuk vernuftiger, maar desondanks erg geloofwaardig in elkaar gezet. Het is nog steeds zo dat de auteur dol is op afgrijselijke moorden en geen schroom kent dat in groot detail uit te werken. Al lijkt ze het in dit deel ietsje te temperen zonder daarmee de indruk te willen wekken dat de moorden in dit boek tot het lichte genre behoren. Zeer zeker niet. Maar het plot is intelligenter, creatiever en gewoon beter. Daarbij komt dat de karakters van de hoofdrolspelers steeds meer profiel krijgen en dat Sigurdardottir over een plezierig gevoel voor humor beschikt en daar af en toe even ruimte voor biedt. Daarmee krijgt deze thriller wat meer profiel en wordt het gewoon beter. Kortom: lezen!