Traag, doelloos en saai boek

Eindeloze dialogen,
Eindeloze bezoekjes,
Eindeloos om elkaar heen draaien...

Een typisch Russisch werk, in de stijl van meesters als Tolstoj, maar dan dat er nauwelijks wat gebeurt, behalve dat de hoofdpersonen eindeloze bezoekjes afleggen, voortdurend met elkaar discussiëren zonder dat dat tot een duidelijke bedoeling leiden en daarbij draaien de mensen uit het verhaal voortdurend en vermoeiend om elkaar heen.

Ik weet dat hier liefhebbers voor zijn, maar het is mij een raadsel waarom precies. Of het moet zijn dat je grote filosofische inzichten opdoet wanneer je je weer eens laat afleiden van de vreselijk saaie teksten van dit boek.

Volgens het nawoord gaat dit boek vooral om het verschil tussen oud en jong, ofwel: dat tijden veranderen. En het valt niet te ontkennen dat dit thema met enige regelmaat wordt geraakt. Maar er lijkt in de verste verte geen conclusie of een soort verdiept inzicht verpakt te zitten in dit boek. En dat maakt het vermoeiend om te lezen.